skargę spółki z o.o. "C. and L." w W. na pismo Dyrektora Departamentu Polityki Rynku Pracy Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej w przedmiocie zatrudniania cudzoziemców.
Tezy

1. Działania, które polegają wyłącznie na wyjaśnianiu określonych przepisów prawa, wypowiadaniu poglądów i opinii prawnych na temat treści i znaczenia określonych norm prawnych, wyrażaniu stanowiska na temat stosowania określonych przepisów prawa, nie są aktami lub czynnościami z zakresu administracji publicznej, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 386 ze zm./.

2. Kompetencja Ministra, o której mowa w art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./, nie zawiera w sobie upoważnienia do władczego rozstrzygania w jakiejkolwiek formie o indywidualnych prawach, uprawnieniach lub obowiązkach konkretnych podmiotów zewnętrznych z zakresu zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skargę spółki z o.o. "C. and L." w W. na pismo Dyrektora Departamentu Polityki Rynku Pracy Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 25 lipca 1997 r. w przedmiocie zatrudniania cudzoziemców.

Uzasadnienie strona 1/5

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością "C. and L." z siedzibą w W. wniosła do Naczelnego Sądu Administracyjnego na podstawie art. 34 ust. 3 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skargę na czynność z zakresu administracji publicznej, dotyczącą stwierdzenia przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, iż z przepisów prawa wynika, że na spółkach, w których cudzoziemcy pełnią funkcję członków zarządu wyłącznie na podstawie uchwały wspólników, ciąży obowiązek występowania do wojewódzkich urzędów pracy z wnioskiem o wydanie zezwolenia na zatrudnienie takiego cudzoziemca, a na cudzoziemcu tym ciąży obowiązek ubiegania się o zgodę na pracę w spółce, w której pełni on funkcję członka zarządu.

W uzasadnieniu skargi podano, że w dniu 10 maja 1997 r. spółka "C. and L." zwróciła się do Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z prośbą o wyjaśnienie treści niepodpisanej ulotki wydanej przez Departament Polityki Rynku Pracy Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej. Ulotka ta została wywieszona na tablicy informacyjnej w Oddziale do Spraw Cudzoziemców Urzędu Wojewódzkiego w W. Z jej treści wynikało, że cudzoziemcy pełniący funkcję członków zarządu wyłącznie na podstawie uchwały wspólników o powołaniu ich na to stanowisko mają z dniem 1 kwietnia 1997 r. obowiązek ubiegać się o zgodę na pracę, a następnie o wizę pobytową 06, tzw. "wizę z prawem do pracy". Do dnia 1 kwietnia 1997 r. na cudzoziemcach tych nie ciążył taki obowiązek, a w Polsce przebywali oni na podstawie wiz 05 typu "business" /które z dniem 1 kwietnia 1997 r. wojewodowie przestali wydawać/. W swoim piśmie spółka "C. and L." zarzucała, że nie ma podstawy prawnej, by spółka, której członkiem zarządu jest cudzoziemiec pełniący tę funkcję jedynie według przepisów kodeksu handlowego, miała obowiązek występować z wnioskiem o wydanie zezwolenia na jego zatrudnienie, a on sam o zgodę na pracę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./. W odpowiedzi na powyższe pismo spółka "C. and L." otrzymała pismo z Departamentu Polityki Rynku Pracy Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej nr (...), sporządzone w dniu 13 czerwca 1997 r. W piśmie tym Ministerstwo podtrzymało swoje stanowisko zawarte w ulotce, stwierdzając między innymi, że w przedstawionej sytuacji podmiot powinien wystąpić o wydanie zezwolenia na zatrudnienie cudzoziemca pełniącego funkcję członka zarządu na podstawie uchwały wspólników, gdyż powierzenie przez pracodawcę innej pracy zarobkowej oznacza "wykonywanie pracy na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia, umowy o dzieło, to znaczy na podstawie stosunku cywilnoprawnego". Zdaniem skarżącej spółki, stwierdzenie to stanowi naruszenie przepisu art. 2 ust. 1 pkt 16 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, który nie kwalifikuje pracy wykonywanej na podstawie "innego stosunku cywilnoprawnego" jako powierzenia innej pracy zarobkowej. W związku z tym skarżąca zarzuca, że Ministerstwo dopuściło się naruszenia przepisów prawa przez: 1/ zastosowanie wykładni rozszerzającej art. 50 ust. 1 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu i dowolne interpretowanie przepisów tej ustawy; 2/ ustalenie, że w kodeksie handlowym zawarte zostały przepisy prawa pracy regulujące stosunek pracy członków zarządu spółek handlowych; 3/ naruszenie obowiązków Ministra Pracy i Polityki Socjalnej wynikających z art. 4 ust. 2 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu przez zaakceptowanie dezinformowania cudzoziemców w związku z niezasadną treścią informacji w sprawie zezwoleń i zgód dla cudzoziemców, wydanej przez Departament Polityki Rynku Pracy Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej. Wobec takiego stanowiska Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej spółka "C. and L." w dniu 26 czerwca 1997 r. zwróciła się powtórnie do Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w trybie art. 34 ust. 3 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa przez zmianę stanowiska zajmowanego przez Ministerstwo Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie interpretacji przepisów art. 50 ust. 1 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. Ministerstwo w piśmie z dnia 25 lipca 1997 r. (...) kolejny raz poinformowało o swoim stanowisku w sprawie, zaznaczając, że udzielone przez nie odpowiedzi nie zawierają rozstrzygnięć decyzyjnych w konkretnej sprawie, lecz ograniczają się do przedstawienia ogólnego wyjaśnienia na temat stosowania przepisów art. 50 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. Spółka podnosi w skardze, że jest w pełni świadoma, iż stanowisko Ministerstwa przedstawione w kolejnych pismach nie zawiera konkretnych decyzji administracyjnych. (...) Skarżąca zarzuca dalej, że mimo wyraźnego charakteru jej pisma, które wzywało organ administracji publicznej do konkretnego zajęcia stanowiska w spornej sprawie w trybie art. 34 ust. 3 ustawy o NSA, to jest do usunięcia opisanego naruszenia prawa, Minister Pracy i Polityki Socjalnej nie udzielił żadnej odpowiedzi na stawiane zarzuty, a opisane pisma Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej zostały wydane z powołaniem się na art. 4 ust. 2 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, który głosi, że Minister Pracy i Polityki Socjalnej, w zakresie objętym ustawą, koordynuje działalność innych organów. Tym samym pisma powyższe należy uznać za czynność z zakresu administracji publicznej w myśl art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o NSA, dotyczącą stwierdzenia obowiązku wynikającego z przepisów prawa. Zdaniem skarżącej spółki, przepisy polskiego prawa pracy nakładają na pracodawcę obowiązek występowania z wnioskiem do wojewódzkiego urzędu pracy o wydanie zgody na zatrudnienie cudzoziemca jedynie wówczas, gdy pracodawca zatrudnia cudzoziemca lub powierza mu inną pracę zarobkową /art. 50 ust. 1 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu/. Artykuł 2 ust. 1 pkt 16 tej ustawy wyjaśnia, że "inna praca zarobkowa oznacza wykonywanie pracy na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia, umowy o dzieło albo w okresie członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub spółdzielni kółek rolniczych /usług rolniczych/". Jak widać z treści przytoczonego przepisu, w definicji "innej pracy zarobkowej" wymienione są enumeratywnie formy tej pracy. Z przepisu tego ani z żadnego innego przepisu prawa nie wynika, by spółka, w której członek zarządu pełni funkcję na podstawie uchwały wspólników, miała obowiązek ubiegać się o uzyskanie zezwolenia na pracę po to, by cudzoziemiec mógł pełnić funkcję członka zarządu tej spółki. Materię tę regulują przepisy prawa handlowego, a nie przepisy prawa pracy.

Strona 1/5