Zażalenie na postanowienie WSA w Gliwicach w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia do wykonania rozbiórki obiektu budowlanego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Jerzy Bujko po rozpoznaniu w dniu 10 października 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia F. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 4 lipca 2007 r. sygn. akt II SA/GL 195/07 w zakresie odrzucenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na postanowienie (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia do wykonania rozbiórki obiektu budowlanego postanawia oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/2

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 4 lipca 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił wniosek F. M. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na postanowienie (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia do wykonania rozbiórki obiektu budowlanego.

Postanowieniem z dnia 26 marca 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny odrzucił spóźnioną skargę F. M. Sąd wskazał ponadto, iż skarga ta została wniesiona bezpośrednio do Sądu. Przedmiotowe postanowienie zostało mu doręczone w dniu 19 kwietnia 2007 r. Skarżący, w odpowiedzi na to orzeczenie, złożył w dniu 18 maja 2007 r., za pośrednictwem organu ( który przesłał je do Sądu w dniu 4 czerwca 2007 r.) pismo, w którym wniósł o przywrócenie terminu do złożenia skargi oraz wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi. W tym ostatnim piśmie skarżący podniósł, że był przekonany, iż po otrzymaniu postanowienia o odrzuceniu skargi, przysługuje mu wyłącznie skarga kasacyjna, z kolei żaden z wykwalifikowanych pełnomocników nie podjął się jej sporządzenia z uwagi na brak podstaw. Dopiero ostatni z nich wskazał na ewentualność wniesienia skargi wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej złożenia. Strona skarżąca wyjaśniła niedochowanie terminu procesowego nieznajomością prawa.

Zdaniem Sądu pierwszej instancji wymieniony na wstępie wniosek złożony został z uchybieniem terminu wynikającego z art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej zwanej p.p.s.a. Początek procesowego terminu siedmiodniowego liczony jest od dnia, w którym ustała przyczyna jego uchybienia, co nie jest równoznaczne z chwilą, w której strona dowiedziała się o tym uchybieniu.

Skarżący F. M. dowiedział się w dniu 16 maja 2007 r. o możliwości złożenia wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej, mimo, iż o przyczynie odrzucenia skargi dowiedział się znacznie wcześniej tj. z dniem otrzymania postanowienia sądowego w tym przedmiocie. Wobec powyższego wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wniesiony w dniu 18 maja 2007 r. nie odpowiadał rygorowi z art. 87 § 1 p.p.s.a. Zarówno nieznajomość prawa, jak i oczekiwanie na poradę radcy prawnego nie stanowi podstawy do przyjęcia, iż początkiem biegu terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi był dzień 16 maja 2007 r. kiedy skarżący zasięgnął fachowej porady prawnej.

Strona 1/2