Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Chlebny po rozpoznaniu w dniu 10 października 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia H. I. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 lipca 2007 r., sygn. akt IV SA/Wa 1101/07 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi w sprawie ze skargi H. I. na decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie odmowy poświadczenia posiadania obywatelstwa polskiego postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 17 lipca 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił H. I. przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi na decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia [...] w przedmiocie odmowy poświadczenia posiadania obywatelstwa polskiego przez J. S. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że pełnomocnik skarżącej nie uprawdopodobnił, że uchybienie terminu do uiszczenia wpisu od skargi nastąpiło bez jego winy. Nie zostały wskazane żadne okoliczności, których wystąpienie, niezależnie od woli i działań pełnomocnika, spowodowało uchybienie terminu i którym pomimo należytej staranności, nie był w stanie przeciwdziałać. Zdaniem Sądu uchybienie terminu spowodowane było niedochowaniem przez pełnomocnika należytej staranności przy wnoszeniu skargi.
W zażaleniu na to postanowienie skarżąca podniosła, że pełnomocnik omyłkowo nakleił znaki opłaty sądowej na skargę, bowiem w dacie składnia skargi miał poważne problemy zdrowotne, a przy licznej w tym dniu korespondencji, nadmiar pracy spowodował problemy z koncentracją. W tej sytuacji nie można uznać, iż skarga w ogóle nie została opłacona, a jedynie nie zachowano należytej formy w sposobie uiszczenia wpisu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.
Z akt sprawy wynika, że w dniu 4 maja 2007 r. (data stempla pocztowego, k. 11) pełnomocnik skarżącej, będący radcą prawnym wniósł skargę na decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia [...] w przedmiocie odmowy poświadczenia posiadania obywatelstwa polskiego, przy czym zamiast uiścić wpis stały od tej skargi, na skargę został naklejony znak opłaty sądowej w wysokości 200 zł. W odpowiedzi na wezwanie Sądu z dnia 21 czerwca 2007 r. do wykazania, iż w terminie do wniesienia skargi został uiszczony wpis stały od tej skargi, pełnomocnik skarżącej wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu stałego. Postanowieniem z dnia 17 lipca 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił przywrócenia terminu.
Zgodnie z art. 87 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) w piśmie zawierającym wniosek o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Brak winy należy rozumieć jako dopełnienie przez stronę obowiązku dołożenia należytej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej.
Słusznie Sąd I instancji uznał, że skarżąca nie uprawdopodobniła braku winy w przekroczeniu terminu, a twierdzenie, że w dniu składnia skargi pełnomocnik skarżącej miał poważne problemy zdrowotne i dlatego nienależycie opłacił skargę nie zostało niczym uprawdopodobnione. Również fakt, iż pełnomocnik skarżącej nakleił znaki opłaty sądowej na skargę, nie stanowi okoliczności wskazującej na brak winy strony w uchybieniu terminu. Należy podkreślić, że opłatę sądową uiszcza się gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego lub na rachunek bankowy właściwego sądu (art. 219 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). W związku z tym unormowaniem nie ma możliwości skutecznego uiszczenia wpisu znakami opłaty sądowej. Stanowisko takie jest przyjmowane zarówno w orzecznictwie sądowym, jak i w doktrynie. Przykładowo można wskazać postanowienie z dnia 7 kwietnia 2004 r., FZ 28/04 (ONSAiWSA 2004, nr 1, poz. 4), w którym Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że uiszczenie opłaty sądowej nie może nastąpić w innej formie niż przewidziana w art. 219 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Trafnie zatem Sąd I instancji ocenił, że nie ma podstaw do przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu na podstawie art. 86 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z 197 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.