Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Gliniecki po rozpoznaniu w dniu 18 października 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Stowarzyszenia Kulturalno-Ekologicznego "[...]" na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 lipca 2005 r., sygn. akt IV SA/Wa 230/05 o oddaleniu wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi Stowarzyszenia Kulturalno-Ekologicznego "[...]" na postanowienie Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia 10 stycznia 2005 r., nr [...] w przedmiocie uzgodnienia warunków zabudowy p o s t a n a w i a oddalić zażalenie
W związku z zawartym w skardze na postanowienie Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia 10 stycznia 2005 r. (utrzymujące w mocy postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Warszawie z dnia 2 listopada 2004 r., nr [...] w sprawie uzgodnienia na etapie uzyskiwania decyzji o warunkach zabudowy przedsięwzięcia polegającego na rozbudowie stacji bazowej telefonii komórkowej przy ul. [...] w Warszawie) wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych; zgodnie z zarządzeniem Sądu z dnia 1 kwietnia 2005 r. skarżące Stowarzyszenie zostało wezwane do złożenia wniosku na urzędowym formularzu PPPr w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania. Pismo zawierające powyższe wezwanie zostało doręczone w siedzibie Stowarzyszenia w dniu 5 kwietnia 2005 r.
Mając na uwadze niezłożenie stosownego wniosku na urzędowym formularzu referendarz sądowy zarządzeniem z dnia 9 czerwca 2005 r. pozostawił wniosek skarżącego Stowarzyszenia o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych bez rozpoznania.
W wyniku wniesionego sprzeciwu zarządzenie to straciło moc, a wniosek został rozpoznany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, który postanowieniem z dnia 15 lipca 2005 r. wniosek ten oddalił.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, iż przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) powołanej dalej jako p.p.s.a., są przepisami odrębnymi, o których mowa w przepisie art. 24 ust 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (Dz.U. Nr 96, poz. 873 ze zm.).
Stosownie do powyższego, prawo zwolnienia od opłat sądowych w postępowaniu przed sądami administracyjnymi uzależnione jest od wykazania
Sygn. akt II OZ 876/05 sytuacji uprawniającej do skorzystania z prawa pomocy, natomiast Stowarzyszenie pozbawiło się możliwości uzyskania takiego uprawnienia nie składając wniosku na urzędowym formularzu PPPr. Na powyższe postanowienie Stowarzyszenie wniosło zażalenie, w dalszym ciągu domagając się zwolnienia od kosztów sądowych.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne. Zgodnie z generalną zasadą ponoszenia kosztów postępowania sądowego i stosownie do art. 214 § 1 p.p.s.a.; jeżeli ustawa nie stanowi inaczej do uiszczenia kosztów sądowych obowiązany jest ten, kto wnosi do sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki. Prawo pomocy jest wyjątkiem od tej zasady i zastosowanie tej instytucji ogranicza się do szczególnie uzasadnionych przypadków. Ustawa p.p.s.a. uzależnia możliwość ubiegania się o przyznanie prawa pomocy wyłącznie od posiadanych środków finansowych.
Powołany przez Stowarzyszenie przepis art. 24 ust.1 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie stanowi, iż organizacji pożytku publicznego, w odniesieniu do prowadzonej przez nią działalności pożytku publicznego, przysługuje zwolnienie od opłat sądowych - na zasadach określonych w przepisach odrębnych. Ze zwolnienia z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, w oparciu o ten przepis, organizacje pożytku publicznego korzystają w sprawach cywilnych ( art. 8. ust 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, Dz.U. z 2002 r., Nr 9, poz. 88). Natomiast ustawa p.p.s.a. wśród podmiotów, które są zwolnione z mocy ustawy od ponoszenia kosztów sądowych (art. 239), nie wymienia organizacji pożytku publicznego. Wprawdzie w art. 240 p.p.s.a znajduje się delegacja, upoważniająca Radę Ministrów do udzielenia organizacjom społecznym zwolnienia od wpisu, jednakże do tej pory nie zostało wydane przedmiotowe
Sygn. akt II OZ 876/05 rozporządzenie. Nie ma zatem przepisów odrębnych, które by regulowały zasady zwalniania organizacji pożytku publicznego od opłat sądowych w sprawach sądowoadministracyjnych.
W świetle powyższych ustaleń, stanowisko zajęte przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w zaskarżonym postanowieniu, jest zgodne z prawem.
Biorąc powyższe pod uwagę, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 p.p.s.a orzekł, jak w sentencji postanowienia.