Dnia 15 października 2020 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Miładowski, , , po rozpoznaniu w dniu 15 października 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Domu Pomocy Społecznej [...]w K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lipca 2020 r., sygn. akt VII SA/Wa 2368/19 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi Domu Pomocy Społecznej [...] w K. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] sierpnia 2019 r., znak: [...] w przedmiocie nakazu przeprowadzenia robót budowlanych postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 13 lipca 2020 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2020 r., poz. 2325 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", odrzucił skargę, ponieważ na wezwanie Sądu strona skarżąca po terminie uzupełniła braki formalne skargi przez wskazanie numeru REGON lub NIP oraz nadesłania dokumentów określających umocowanie do reprezentowania skarżącego.
Sąd wskazał, że wezwanie w ww. zakresie zostało doręczone stronie skarżącej w dniu 14 listopada 2019 r., a zatem termin do uzupełnienia braków formalnych skargi upłynął w dniu 21 listopada 2019 r. Z akt sprawy wynika, że strona skarżąca braki formalne skargi nadesłała w dniu 28 listopada 2019 r. (data stempla urzędu pocztowego), a więc z przekroczeniem terminu do ich uzupełnienia. Ponadto termin ten po rozpoznaniu wniosku strony skarżącej nie został przez Sąd przywrócony (postanowieniem z dnia 20 maja 2020 r., sygn. akt II OZ 289/20, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie na postanowienie o odmowie przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi).
Zażalenie na ww. postanowienie wniosła strona skarżąca, podnosząc zarzut dotyczący naruszenia art. 58 § 1 pkt 3 i art. 83 p.p.s.a. w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy przez niewłaściwe ich zastosowanie, albowiem strona nie ponosi winy w uchybieniu terminu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zażalenie nie podlega uwzględnieniu.
Argumentacja zażalenia w zasadzie nie kwestionuje, że strona skarżąca po terminie uzupełniała braki formalne skargi. W zażaleniu wskazuje się, że do ww. uchybienia doszło nie z winy strony skarżącej, która to argumentacja nie ma znaczenia dla oceny zaistnienia faktu uchybienia terminu, do którego niewątpliwie w okolicznościach tej sprawy doszło. Jak wynika z akt sprawy, stosowne wezwanie Sądu zostało doręczone stronie skarżącej w dniu 14 listopada 2019 r. Oznacza to, że do dnia 21 listopada 2019 r. przysługiwał stronie skarżącej termin do uzupełnienia braków formalnych skargi. W zakreślonym przez Sąd terminie strona skarżąca nie uzupełniała braków formalnych skargi, co też prawidłowo ocenił Sąd.
W tych warunkach Sąd I instancji prawidłowo zastosował art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. odrzucając skargę w niniejszej sprawie. Zgodnie z tym przepisem sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi. Dla tej oceny nie ma zaś znaczenia przywołania w zażaleniu argumentacja, która powinna być elementem wniosku o przywrócenie terminu, który to wniosek w niniejszej sprawie został już prawomocnie rozstrzygnięty. Odmówiono bowiem stronie skarżącej przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w postanowieniu.