Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak po rozpoznaniu w dniu 13 października 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J.J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 9 lipca 2020 r., sygn. akt III SO/Łd 1/20 o odrzuceniu wniosku J.J. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na czynność Komendanta Wojewódzkiego Policji w Łodzi z [...] lipca 2019 r. znak [...] w przedmiocie naliczenia opłaty za depozyt broni postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.
Postanowieniem z 9 lipca 2020 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odrzucił wniosek J.J. (dalej: skarżący) o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na czynność Komendanta Wojewódzkiego Policji w Łodzi z [...] lipca 2019 r. w przedmiocie naliczenia opłaty za depozyt broni.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że pismem z 23 lipca 2019 r. Komendant Wojewódzki Policji w Łodzi poinformował skarżącego o naliczeniu opłaty za przechowywanie broni w depozycie w wysokości 3842,96 zł i wezwał do zapłaty powyższej kwoty.
W dniu 17 lutego 2020 r. skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na czynność Komendanta Wojewódzkiego Policji w Łodzi z [...] lipca 2019 r. w przedmiocie naliczenia opłaty za depozyt broni. W treści wniosku podkreślił, że otrzymał kserokopię pisma stanowiącego czynność materialno-techniczną w dniu 12 lutego 2020 r., a brak odebrania broni i uiszczenia opłaty za depozyt wynika z jego trudnej sytuacji materialnej.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z 23 marca 2020 r. skarżący został wezwany do usunięcia braków formalnych wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi przez złożenie skargi, uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu i podanie, kiedy ustała przyczyna uchybienia terminu, a także wskazanie numeru PESEL.
Sąd I instancji wyjaśnił ponadto, że jak wynika z wyjaśnień pełnomocnika reprezentującego skarżącego, pismo z [...] lipca 2019 r. dotyczące kalkulacji opłaty za depozyt broni nie zostało skarżącemu fizycznie doręczone, bowiem skarżący przebywał wówczas u córki w Brukseli. Organ przedstawił w sprawie jedynie duplikat potwierdzenia odbioru, bez podpisu skarżącego. Skarżący oświadczył, że nie dokonywał odbioru tej przesyłki i do tej pory jej nie otrzymał, nie wie też kto i czy rzeczywiście ktoś ją odebrał. Skarżący przedłożył oświadczenie córki, w którym potwierdziła pobyt ojca w Brukseli w dacie doręczenia, dla celów uprawdopodobnienia okoliczności niedoręczenia skarżącemu przesyłki w dacie wynikającej z duplikatu potwierdzenia odbioru. Pełnomocnik skarżącego wyjaśnił ponadto, że 28 listopada 2019 r. skarżący otrzymał wezwanie przedegzekucyjne do uiszczenia opłat wynikających z kalkulacji opłaty za depozyt. Do wezwania nie załączono pisma z [...] lipca 2019 r. Odbiór kserokopii tego pisma nastąpił dopiero 12 lutego 2020 r.
Odrzucając wniosek Sąd I instancji orzekł, że wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi został złożony z przekroczeniem ustawowego terminu.
W pierwszej kolejności Sąd I instancji podkreślił, że na uwzględnienie nie zasługiwały argumenty dotyczące braku doręczenia pisma z [...] lipca 2019 r., ponieważ oznaczałoby to, że termin w ogóle nie rozpoczął biegu, a więc nie mógł zostać przywrócony.