Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad , znak [...] w przedmiocie uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Niewiadomski po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E. G. i P. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2009 r., sygn. akt IV SA/Wa 889/08 odmawiające przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi E. G. i P. G. na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] 2008 r., znak [...] w przedmiocie uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 24 kwietnia 2009 r., sygn. akt IV SA/Wa 889/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił E. G. i P. G. przywrócenia terminu do wniesienia skargi na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] 2008 r. w przedmiocie uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W uzasadnieniu orzeczenia Sąd pierwszej instancji wskazał, że pismem z dnia 6 stycznia 2009 r. E. G. i P. G. złożyli wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi podnosząc, że odpis zaskarżonego postanowienia Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad został im doręczony dnia 11 lutego 2008 r., a z uwagi na niezrozumienie wszystkich konsekwencji ww. postanowienia, skargę złożyli dopiero 27 maja 2008 r.

Sąd pierwszej instancji stwierdził, że skarżący ponoszą winę w uchybieniu terminu do wniesienia skargi, a nadto nie dochowali siedmiodniowego terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, licząc od dnia ustania przyczyny uchybienia.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyli skarżący E. i P. G. zarzucając naruszenie art. 86 i art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) poprzez ich niewłaściwe zastosowanie, a w konsekwencji odmowę przywrócenia terminu do wniesienia skargi. Podnieśli, że przyczyną uchybienia terminowi do złożenia skargi było niezrozumienie przez nich niekorzystnych skutków postanowienia organu, a wniosek o przywrócenie terminu złożyli w dniu 7 stycznia 2008 r., zaraz po uzyskaniu od radcy prawnego pouczenia o takiej możliwości. Skarżący wnieśli o zmianę postanowienia poprzez przywrócenie terminu do wniesienia skargi.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie należy uwzględnić, jednakże z innych przyczyn aniżeli w nim podniesionych.

Zgodnie z art. 88 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wniosek o przywrócenie terminu podlega odrzuceniu, gdy jest spóźniony albo niedopuszczalny z innych przyczyn. W myśl art. 87 § 1 powołanej ustawy pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Wnioskiem spóźnionym jest zatem wniosek złożony z uchybieniem terminu wskazanego w art. 87 § 1 ustawy, a więc złożony po upływie siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu.

W niniejszej sprawie przyczyna uchybienia terminu ustała w dniu doręczenia skarżącym postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 listopada 2008 r. o odrzuceniu skargi, tj. w dniu 8 grudnia 2008 r. W tej dacie skarżący powzięli bowiem wiadomość, iż ich skarga została złożona po terminie. Odnosząc się do zarzutów zażalenia, wskazać należy, że nie można uznać, iż przyczyna uchybienia terminu ustała w dniu, w którym skarżący uzyskali poradę prawną od swojego pełnomocnika, gdyż tego rodzaju okoliczności nie sposób zweryfikować. Dlatego też uzyskanie przez skarżących potwierdzonej informacji, iż skarga podlega odrzuceniu, jako złożona po terminie, jest obiektywną okolicznością sprawiającą, iż przyczyna uchybienia terminu ustaje najpóźniej w tym dniu.

Naczelny Sąd Administracyjny podziela stanowisko Sądu pierwszej instancji, iż w sprawie doszło do uchybienia terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi, skoro przedmiotowy wniosek został złożony dopiero w dniu 7 stycznia 2009 r. Niezrozumiałe jest jednak dlaczego - dostrzegając powyższą okoliczność - Sąd pierwszej instancji rozpoznał merytorycznie wniosek o przywrócenie terminu podlegający odrzuceniu, jako spóźniony. Przepis art. 88 powołanej ustawy jednoznacznie nakazuje odrzucenie wniosku o przywrócenie terminu, gdy zostanie stwierdzone, iż wniosek ten jest spóźniony. Niezastosowanie powyższego przepisu powoduje konieczność uchylenia zaskarżonego postanowienia stosownie do wymagań art. 189 w związku z art. 197 § 2 w związku z art. 88 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Strona 1/1