Zażalenie na postanowienie WSA w Lublinie w przedmiocie sposobu zagospodarowania działek nr [...] i [...] tj. § 18 pkt X w sprawie ze skargi A. B.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 26 lutego 2014 r., sygn. akt II SA/Lu 16/13 o odrzuceniu skargi kasacyjnej S. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 8 października 2013r., sygn. akt II SA/Lu 16/13 stwierdzającego nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej ustaleń planu w przedmiocie sposobu zagospodarowania działek nr [...] i [...] tj. § 18 pkt X w sprawie ze skargi A. B.-K. na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] listopada 2005 r., Nr [...] w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie strona 1/4

Wyrokiem z dnia 8 października 2013 r., sygn. akt II SA/Lu 16/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały w części (...). Odpis wyroku z uzasadnieniem został doręczony biorącym udział w postępowaniu stronom w dniach [...] i [...] listopada 2013 r.

Pismem z dnia [...] listopada 2013 r. wnoszący zażalenie S. K. wniósł o dopuszczenie go do udziału w sprawie, gdyż część zaskarżonej uchwały, co do której sąd stwierdził nieważność, dotyczy nieruchomości stanowiącej przedmiot jego własności.

Postanowieniem, wydanym na rozprawie, z dnia 9 stycznia 2014 r. sąd dopuścił S. K. do udziału w postępowaniu w charakterze uczestnika postępowania, wyrok z 8 października 2013r. sygn.akt II SA/Lu 16/13 nie był jeszcze prawomocny.

Zarządzeniem z dnia 20 stycznia 2014 r. Przewodniczący nakazał doręczyć S. K. odpisu ww. wyroku z uzasadnieniem. Doręczenia dokonano [...] stycznia 2014 r.

Uczestnik S. K. wniósł skargę kasacyjną od tego wyroku [...] lutego 2014 r.

Zaskarżonym obecnie postanowieniem z dnia 26 lutego 2014r. sygn.akt SA/Lu 16/13 sąd odrzucił tę skargę kasacyjną jako spóźnioną. Sąd wskazał, że w sytuacji, gdy skargę kasacyjną wnosi strona (uczestnik postępowania), która nie brała udziału w postępowaniu poprzedzającym wydanie wyroku przez sąd administracyjny, terminem do wniesienia skargi kasacyjnej przez taką stronę (uczestnika) jest termin dla stron (uczestników) biorących udział w postępowaniu przed sądem. Wniesienie skargi kasacyjnej po tym terminie jest niedopuszczalne i - o ile strona nie złoży wniosku o przywrócenie terminu - podlega ona odrzuceniu na podstawie art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej: p.p.s.a.

Od tego postanowienia uczestnik postępowania S. K. wniósł zażalenie, zaskarżając je w całości i zarzucając mu naruszenie art. 178 p.p.s.a. w zw. z art. 12 p.p.s.a. poprzez uznanie, że uczestnik powinien wnieść skargę kasacyjną w terminie odpowiednim dla stron postępowania, podczas gdy ma on samodzielną legitymację do wniesienia skargi kasacyjnej i nie musi korzystać z terminu wyznaczonego dla stron postępowania. Zarzucił także naruszenie art. 177 § 1 p.p.s.a. poprzez uznanie, że uczestnik wniósł skargę kasacyjną po upływie terminu, podczas gdy wyrok z uzasadnieniem został doręczony [...] stycznia 2014 r., a skarga kasacyjna została złożona [...] lutego 2014 r., a zatem przed upływem 30-dniowego terminu. Wniósł o uchylenie tego postanowienia i przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania. W uzasadnieniu wskazał, że stanowisko sądu odnośnie liczenia terminu na złożenie skargi kasacyjnej przez uczestnika postępowania nie znajduje potwierdzenia w przepisach prawa ani jego interpretacji przez orzecznictwo. Taka wykładnia, jaką prezentuje sąd, jest sprzeczna z zasadą równości wobec prawa. Termin powinien być liczony od dnia doręczenia uczestnikowi wyroku z uzasadnieniem. Ponadto, postępowanie przed sądem dotknięte jest wadą nieważności.

Strona 1/4