Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 27 marca 2013 r. sygn. akt IV SAB/Po 4/13 umarzające postanowienie oraz zasądzające od Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w P. na rzecz skarżącego Polskiego Klubu Ekologicznego - [...] kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych w sprawie ze skargi Polskiego Klubu Ekologicznego - [...] na bezczynność Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w P. postanawia uchylić punkt 2 (drugi) zaskarżonego postanowienia i przekazać sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu w uchylonym zakresie do ponownego rozpoznania
U A S A D N I E N I E
Postanowieniem z dnia 27 marca 2013 r. sygn. akt IV SAB/Po 4/13 (dalej postanowienie) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w sprawie ze skargi Polskiego Klubu Ekologicznego - [...] na bezczynność Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w przedmiocie pozostawiania wniosku bez rozpoznania umorzył postępowanie i zasądził od Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w P. na rzecz skarżącego Polskiego Klubu Ekologicznego - [...] kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że Polski Klub Ekologiczny - [...] (dalej skarżący) pismem z dnia 17 grudnia 2012 r. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na bezczynność Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w P. z powodu pozostawienia bez rozpoznania jego wniosku z dnia 6 lipca 2012 r. o wszczęcie postępowania na podstawie art. 37 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (j.t. Dz. U. z 2009 r., nr 151, poz. 1220 ze zm.).
Pismem z dnia 25 marca 2013 r. skarżący cofnął niniejszą skargę.
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r., nr 270, zm. 1101 i 1529, dalej p.p.s.a.), skarżący może cofnąć skargę, a złożone przez niego oświadczenie jest dla sądu wiążące. Sąd jednak uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Sąd I instancji nie znalazł podstaw, by przyjąć, że cofnięcie skargi zmierza do obejścia prawa, ani że spowoduje utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W związku z powyższym na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w zw. z art. 60 p.p.s.a Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu umorzył postępowania, a o kosztach orzekł na podstawie art. 201 § 1 p.p.s.a. (k. 4-7, 31, 33-35 akt IV SAB/Po 4/13).
Zażalenie na powyższe "postanowienie w przedmiocie zwrotu kosztów postępowania zawarte w punkcie 2 postanowienia" wywiódł Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w P., reprezentowany przez radcę prawnego A. G., wnosząc "o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości".
W uzasadnieniu skarżący wskazał, że "nie wnosi na powyższe postanowienie skargi kasacyjnej, a przedmiotem zażalenia jest jedynie pkt 2 tegoż postanowienia". W ocenie skarżącego, Sąd I instancji niewłaściwie zastosował art. 201 § 1 i art. 54 § 3 p.p.s.a., z których wynika, że zwrot kosztów przysługuje skarżącemu od organu w razie umorzenia postępowania w przypadku gdy organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, uwzględni skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy oraz stwierdzając czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce bez podstawy prawnej albo z rażącym naruszeniem prawa. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska wskazał, że w niniejszej sprawie nie doszło do sytuacji wskazanych w art. 54 § 3 p.p.s.a., a umorzenie nastąpiło w związku z wycofaniem skargi przez skarżącego, czyli na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a.