Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Włodzimierz Ryms po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Głównego Inspektora Ochrony Środowiska na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 grudnia 2016 r., sygn. akt IV SA/Wa 2431/16 w zakresie wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi Miejskiego Przedsiębiorstwa ... na postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia 28 lipca 2016 r., Nr ... w przedmiocie stwierdzenia nieważności postanowienia o zawieszeniu postępowania postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 23 grudnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na wniosek Miejskiego Przedsiębiorstwa ... wstrzymał wykonanie zaskarżonego postanowienia Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia 28 lipca 2016 r. stwierdzającego nieważność postanowienia Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia 21 sierpnia 2015 r. w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie wstrzymania w drodze decyzji użytkowania instalacji do mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów komunalnych. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że przesłanka wyrządzenia znacznej szkody w rozumieniu art. 61 § 1 ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), dalej "P.p.s.a." dotyczy szkody zarówno majątkowej, jak i niemajątkowej, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowania, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Natomiast trudne do odwrócenia prawne i faktyczne skutki, powodują istotną i trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków. Zdaniem Sądu, skarżący uprawdopodobnił, że wykonanie zaskarżonego postanowienia wywoła trudne do odwrócenia skutki oraz spowoduje skarżącemu znaczną szkodę. Nie wstrzymanie zaskarżonego postanowienia spowoduje, że organ administracji podejmie dalsze czynności do merytorycznego rozpoznania sprawy.
W zażaleniu na to postanowienie organ podniósł, że wykonanie zaskarżonego postanowienia nie spowoduje niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Wykonanie zaskarżonego postanowienia spowoduje jedynie konieczność kontynuowania rozpoczętego przez Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska postępowania i wydania orzeczenia w sprawie. Dopiero decyzja kończąca postępowanie w sprawie może wiązać się ze szkodą lub trudnymi do odwrócenia skutkami.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie organy nie jest zasadne, ponieważ rozstrzygniecie Sądu pierwszej instancji o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego postanowienie, pomimo częściowo błędnego uzasadnienia odpowiada prawu. Wada uzasadnienia polega na pominięciu szczególnych okoliczności tej sprawy.
Przesłankę uzasadniającą wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu należy wiązać ze skutkami, które wywołuje ten akt. Skoro w rozpoznawanej sprawie przedmiotem zaskarżenia jest postanowienie stwierdzające nieważność postanowienia o zawieszeniu postępowania, to chodzi o skutki, które wywołuje stwierdzenie nieważności postanowienia o zawieszeniu postępowania oraz dokonanie oceny, czy wykonalność postanowienia stwierdzającego nieważność postanowienia o zawieszeniu postępowania może być potencjalnym źródłem wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Ocena ta powinna być odnoszona do sytuacji, która może powstać w razie uwzględnienia skargi i wyeliminowania zaskarżonego postanowienia. Przed rozpoznaniem skargi, na etapie rozpoznawania wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu, nie można natomiast oceniać legalności zaskarżonego aktu. Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu dotyczy skutków prawnych, które powoduje ten akt, co obejmuje także skutki o znaczeniu procesowym.