Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Małgorzata Stahl po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 20 stycznia 2014 r., sygn. akt II SAB/Kr 216/13 o oddaleniu wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 17 grudnia 2013 r., sygn. akt II SAB/Kr 216/13 w sprawie ze skargi M. D. i A.D. na bezczynność Burmistrza Dąbrowy Tarnowskiej w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 20 stycznia 2014 r., sygn. akt II SAB/Kr 216/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił wniosek M.D. i A. D. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku tego Sądu z dnia 17 grudnia 2013 r. oddalającego skargę M. D. i A. D. na bezczynność Burmistrza Dąbrowy Tarnowskiej w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 17 grudnia 2013 r. wpłynął w dniu 8 stycznia 2014 r. Uzasadniając wniosek skarżący podnieśli, że A. D. od dłuższego czasu przebywa na zwolnieniu lekarskim. Ta okoliczność oraz przerwa świąteczno-noworoczna spowodowały opóźnienie w sporządzeniu i złożeniu wniosku w wymaganym 7-dniowym terminie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uznał, że okoliczności powołane przez skarżących, w świetle art. 86 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), nie stanowią podstawy do przywrócenia terminu. Jak zauważył Sąd, jeżeli chodzi o M. D., to w zasadzie we wniosku nie zostały wskazane żadne okoliczności usprawiedliwiające i uprawdopodabniające brak jej winy w uchybieniu terminu do złożenia wniosku. Jak podkreślił Sąd, skarżąca wiedząc o chorobie męża powinna była dopełnić zwykłej staranności w prowadzeniu własnych spraw i zorientować się co dzieje się ze sprawą w Sądzie i zastosować się do pouczeń zawartych m.in. w zawiadomieniu o terminie rozprawy. Odnosząc się zaś do wykazania braku winy skarżącego, Sąd wskazał, że z przedstawionych zaświadczeń lekarskich wynika, że A. D. przebywał na zwolnieniu lekarskim od 14 grudnia 2013 r., a więc już przed terminem rozprawy. Ponadto wywieść z nich również można, że skarżący mógł w czasie choroby chodzić, nie wymagał też stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby. W konsekwencji Sąd uznał, że wprawdzie w okresie 18-24 grudnia 2013 r. skarżący był chory, niemniej jednak był w stanie samodzielnie lub przy pomocy innych osób np. żony złożyć wniosek o uzasadnienie wyroku z dnia 17 grudnia 2013 r. Na powyższe wskazuje fakt, iż wniosek o przywrócenie terminu został sporządzony i wysłany w dniu 7 stycznia 2014 r. pomimo tego, że skarżący przebywał na zwolnieniu lekarskim, które skończyło się dopiero 17 stycznia 2014 r. Nadto, jak podkreślił Sąd, skarżący nie wykazał, kiedy ustąpił ów stan uniemożliwiający mu wniesienie wniosku. W konsekwencji nie mógł nawet określić, czy wniosek o przywrócenie terminu został złożony w terminie 7 dni od daty ustąpienia przyczyn uniemożliwiających wniesienie wniosku o sporządzenie uzasadnienia w terminie.