Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jerzy Bujko po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M.L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 14 marca 2013 roku, sygn. akt II SO/Rz 2/13 oddalające wniosek M.L. o wymierzenie Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w Rzeszowie grzywny z tytułu niewykonania obowiązku udzielenia odpowiedzi na skargę w sprawie ze skargi M.L. i A.L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia [...] listopada 2012 roku, nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy terenu postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 14 marca 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił wniosek M.L. o wymierzenie Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w Rzeszowie grzywny z tytułu niewykonania obowiązku udzielenia odpowiedzi na skargę M.L. i A.L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia [...] listopada 2012 r. w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy terenu. W uzasadnieniu Sąd I instancji wyjaśnił, że wnioskodawczyni wraz z mężem wniosła skargę od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie w dniu 4 stycznia 2013 r. Zaś skarga ta została przekazana sądowi przez organ w dniu 18 lutego 2013 r. Sąd podkreślił, że grzywna wymierzana na podstawie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) ma charakter dyscyplinująco - represyjny, zaś jej celem jest zapewnienie prawidłowego toku postępowania i zagwarantowanie skarżącemu prawa do rozpoznania sprawy bez zbędnej zwłoki. Użyte w tym przepisie sformułowanie "może" oznacza, że ustawodawca pozostawił sądowi ocenę zasadności wymierzenia grzywny. Rozpoznając wniosek o wymierzenie grzywny sąd winien wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, a więc przyczynę niedopełnienia obowiązku, jak również czas opóźnienia w przekazaniu skargi wraz z odpowiedzią do sądu. Sąd wskazał także, że organ przekroczył 30 dniowy terminu do wykonania obowiązku wynikającego z art. 54 § 2 p.p.s.a., tj. do przekazania skargi wraz z aktami oraz odpowiedzią na skargę. Jednakże zdaniem Sądu wypełnienie przez organ obowiązku, o jaki mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a., nawet po upływie terminu przewidzianego w tym przepisie, ale przed wydaniem postanowienia kończącego postępowanie o wymierzenie grzywny, wyłącza możliwość jej wymierzenia. Jeżeli bowiem obowiązek określony w art. 54 § 2 p.p.s.a. jest wykonany, choćby po terminie, stosowanie środka wskazanego w art. 55 § 1 tej ustawy jest zbędne, gdyż regulacja zawarta w powołanym przepisie zmierza do dyscyplinowania organów administracji publicznej, a wymierzenie grzywny organowi służy realizacji tego celu. Sąd wskazał także, że za odstąpieniem od wymierzenia organowi grzywny przemawia fakt, że wykonał on swój obowiązek przed rozpoznaniem wniosku.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła M.L. domagając się jego uchylenia i wymierzenia grzywny Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w Rzeszowie. Wnioskodawczyni wskazała, że Sąd nie wziął pod uwagę postępowania organu w toku całego postępowania administracyjnego. Podniosła również, że na decyzję o wymierzeniu grzywny nie powinno mieć wpływu przekazanie przez organ skargi wraz z aktami przed wydaniem postanowienia o wymierzeniu grzywny.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
W niniejszej sprawie bezdyskusyjnym jest, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Rzeszowie przekazało skargę wraz z aktami sprawi i odpowiedzią na nią 14 dni po upływie ustawowo określonego terminu do dokonania powyższej czynności. Jednakże, jak zaznaczył to już Sąd I instancji, grzywna na podstawie art. 55 § 1 p.p.s.a. może zostać nałożona na organ, nie jest to jednak obligatoryjne i zależy od oceny sądu. Dokonując takiej oceny sąd winien, uwzględniać specyfikę i charakter danej sprawy, a także rozmiary zwłoki w przekazaniu skargi.
Sąd I instancji słusznie uznał, że przekroczenie terminu określonego w art. 54 § 2 p.p.s.a. było w przedmiotowej sprawie nieznaczne, nie wypłynęło na zagwarantowanie strony prawa do sądu, a ponadto obowiązek określony w art. 54 § 1 p.p.s.a. został wykonany przez organ przed wydaniem postanowienia w sprawie o wymierzenie grzywny, a więc nie było konieczności dodatkowego dyscyplinowania organu. Biorąc pod uwagę wymienione okoliczności należy uznać, że Sąd I instancji słusznie nie wymierzył organowi grzywny w niniejszej sprawie.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.