Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Moraczewski po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Rady Miejskiej [...] od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 19 stycznia 2006 r. sygn. akt II SA/Po 100/05 odrzucającego skargę kasacyjną w sprawie ze skargi M. Ś. na uchwałę Rady Miejskiej [...] z dnia 25 listopada 2004 r. Nr [...] w przedmiocie zarzutów do projektu planu miejscowego postanawia zażalenie oddalić
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, postanowieniem dnia 19 stycznia 2006 r. sygn. akt II SA/Po 100/05, odrzucił skargę kasacyjną Rady Miejskiej [...] od wyroku tego sądu z dnia 18 października 2005 r. Sąd stwierdził, że skarga kasacyjna została sporządzona i wniesiona przez pełnomocnika rady - radcę prawnego, bez spełnienia obowiązku uiszczenia wpisu stałego we właściwej wysokości.
Dlatego też na podstawie art. 221 w zw. z art. 178 ppsa podlega ona odrzuceniu.
Postanowienie to Rada Miejska [...] zaskarżyła zażaleniem wnosząc o jego uchylenie.
Zarzuciła zaskarżonemu postanowieniu naruszenie art. 58 § 1 pkt 3 ppsa, art. 45 ust. 1 Konstytucji RP oraz § 5 ust. 2 rozporządzenia z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193), "polegające na błędnym przyjęciu przez WSA w Poznaniu niedopuszczalności skargi kasacyjnej z powodu nieuzupełnienia braków formalnych, mimo braku wezwania do uiszczenia wpisu we wskazanych przez sąd terminie i wysokości". Skarżący podniósł, że wpis w wysokości 100 zł został uiszczony w dacie wniesienia skargi, "a nie w wysokości (150 zł) ustalonej przez sąd" oraz że "uiszczenie go w zbyt niskiej wysokości jest szczególnym rodzajem braku formalnego skargi".
Według strony skarżącej przyjęta przez sąd "niedopuszczalność skargi z powodu nieuzupełnienia braku, rażąco narusza art. 58 § 1 pkt 3", bo nie wezwano strony do uzupełnienia wpisu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zażalenie Rady Miejskiej [...] nie zasługuje na uwzględnienie, bo nie ma usprawiedliwionych podstaw. Z treści zażalenia wynika, że jego autor nie zrozumiał dlaczego i na jakiej podstawie sąd I instancji odrzucił skargę kasacyjną. Stosownie do treści art. 221 ppsa, pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej. Zgodnie z § 3 w zw. z § 2 ust. 1 pkt 4 powołanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r., od skargi kasacyjnej w sprawie dotyczącej zarzutów do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wpis stały wynosi 150 zł i w takiej wysokości winien być uiszczony w dacie wniesienia tej skargi przez Radce prawnego - pełnomocnika strony skarżącej.
Obowiązek taki wynika wprost z art. 219 § 1 ppsa, a odrzucenie skargi kasacyjnej na podstawie art. 221 ppsa jest konsekwencją niewykonania takiego obowiązku przez profesjonalnego pełnomocnika.
Wbrew twierdzeniom autora zażalenia, w niniejszym przypadku nie ma zastosowania art. 58 § 2 pkt 3 i § 5 ust. 2 rozporzadzenia z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, więc zaskarżone postanowienie nie mogło naruszyć tych przepisów. Natomiast art. 178 ppsa wymienia trzy podstawy odrzucenia skargi kasacyjnej: 1) gdy została wniesiona po upływie terminu, 2) gdy jest z innych przyczyn niedopuszczalna, 3) lub gdy strona w wyznaczonym terminie nie uzupełniła jej braków. Należy uznać, że nie jest dopuszczalne nadanie biegu skardze kasacyjnej wniesionej przez adwokata lub radcę prawnego, która podlega wpisowi stałemu, jeżeli nie została należycie opłacona. Tak samo jak art. 221 ppsa tę kwestię reguluje art.17 zd. drugie ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tj. Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 88 ze zm.), który stanowi, że należy odrzucić wnoszone przez adwokata lub Radcę prawnego środki zaskarżenia, podlegające wpłacie w wysokości stałej bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli nie zostały należycie opłacone. Z art. 220 ppsa wynika, że sąd nie może podjąć czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. Kwota 100 zł uiszczona w dacie złożenia skargi kasacyjnej, nie jest należnym od niej wpisem stałym. Obowiązkiem profesjonalnego pełnomocnika było uiszczenie wpisu w należytej wysokości. Brak więc było podstaw do wezwania go do uzupełnienia wpisu w wyznaczonym terminie.
Przypomnieć wypada pełnomocnikowi skarżącej rady, że § 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. dotyczy skargi, a nie skargi kasacyjnej.
Z tych też względów, na podstawie art.184 w zw. z art.197 § 2 ppsa należało zażalenie oddalić.