Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Miron po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S. B., A. B. i W. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 listopada 2016 r. sygn. akt VII SA/Wa 1832/16 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi S. B., A. B. i W. B. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] maja 2016 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: 1. odrzucić zażalenie S. B. i W. B.; 2. oddalić zażalenie A. B.; 3. sprostować z urzędu oczywistą omyłkę zawartą w postanowieniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 listopada 2016 r. sygn. akt VII SA/Wa 1832/16 w ten sposób, że w komparycji postanowienia oraz w trzecim wierszu od góry uzasadnienia postanowienia w miejsce słów "Ministra Infrastruktury i Rozwoju" wpisać "Ministra Infrastruktury i Budownictwa".
Przedmiotem skargi wniesionej w niniejszej sprawie przez S. B., A. B. i W. B. jest decyzja Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] maja 2016 r., znak: [...]. Zaskarżoną decyzją organ utrzymał w mocy własną (poprzednio: Ministra Infrastruktury i Rozwoju) decyzję z dnia [...] listopada 2015 r., znak: [...], odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody Lubelskiego z dnia [...] października 2009 r. nr [...] (o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej polegającej na rozbudowie drogi wojewódzkiej) oraz decyzji Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] lutego 2014 r. znak: [...] (uchylającej w całości decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] października 2010 r. znak: [...] utrzymującą w mocy ww. decyzję Wojewody Lubelskiego i rozstrzygającą o istocie sprawy).
W skardze strona skarżąca złożyła wniosek o "wstrzymanie wykonania decyzji", jednakże nie uzasadniła wystąpienia w niniejszej sprawie przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 10 listopada 2016 r. sygn. akt VII SA/Wa 1832/16 odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie Sąd pierwszej instancji wskazał, że wniosek nie mógł zastać uwzględniony, bowiem nie został on w żaden sposób uzasadniony - zawierał jedynie żądanie wstrzymania wykonania decyzji bez wskazania okoliczności, które czyniłyby ten wniosek zasadnym. Drugim argumentem, który przemawiał za odmową wstrzymania wykonania decyzji, była okoliczności, że przedmiotowy wniosek dotyczył żądania wstrzymania wykonania decyzji odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji. Sąd wyjaśnił, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności może dotyczyć tylko takich z nich, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania, w szczególności w postępowaniu egzekucyjnym. Zaskarżona decyzja natomiast z uwagi na swój formalny charakter i zakres nie ma charakteru decyzji wymagającej wykonania i nie powoduje bezpośrednich skutków, o których mowa w art. 61 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.; dalej jako: p.p.s.a.).
Postanowienie z dnia 10 listopada 2016 r. doręczono A. B. w dniu 6 grudnia 2016 r., natomiast S. B. - występującej w imieniu własnym i jako pełnomocnikowi W. B., w dniu 5 grudnia 2016 r. Przesyłka adresowana do S. B. została uznana za doręczoną w trybie art. 73 § 4 p.p.s.a.
W dniu 13 grudnia 2016 r. skarżące wniosły zażalenie na powyższe postanowienie, wnosząc o jego zmianę i wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Strona zarzuciła Sądowi pierwszej instancji naruszenie art. 61 § 3 p.p.s.a. poprzez nieodniesienie się do jej sytuacji i okoliczności sprawy. Zarzuciły, że skutki zaskarżonej decyzji dotykają je w sposób rzeczywisty i dają się zmaterializować. Zdaniem strony przywołane przez Sąd pierwszej instancji orzecznictwo jest odosobnione, a zgodnie z utrwalonym stanowiskiem judykatury Sąd ma obowiązek uwzględnić z urzędu fakty przemawiające za uwzględnieniem wstrzymania wykonania aktu lub czynności. Podniosły, że Sąd pierwszej instancji wadliwie ograniczył wykonalność decyzji do wykonalności na drodze postępowania egzekucyjnego w administracji, gdyż pojęcie to należy rozumieć szeroko, jako oznaczające wywołanie skutków prawnych, które wynikają z jej rozstrzygnięcia. W ocenie skarżących zaskarżona decyzja nakreśla konkretne kierunki działania, a nawet czynności, które zostały podjęte, mające na celu pozbawienie strony dojazdu i dostępu z drogi wojewódzkiej bezpośrednio na jej działkę, co spowoduje ograniczenie wartości jej działki oraz ograniczenie możliwości inwestycyjnych i swobodnego dysponowania nieruchomością.