Zażalenie na postanowienie WSA w Gliwicach w sprawie ze skargi na decyzję SKO w K. z [...] 2009 r., nr [...] w przedmiocie jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Gliniecki po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia H. O. i A. O. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 21 grudnia 2009 r., sygn. akt II SA/Gl 441/09 odrzucające skargę kasacyjną w sprawie ze skargi H. O. i A. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z [...] 2009 r., nr [...] w przedmiocie jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości postanawia oddalić zażalenie

Inne orzeczenia o symbolu:
6157 Opłaty związane ze wzrostem wartości nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi kasacyjnej
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 października 2009 r., sygn. akt II SA/Gl 441/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, oddalił skargę H. O. i A. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z [...] 2009 r. w przedmiocie jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, z uwagi na jej bezzasadność.

Pouczeni o terminie i wymogach formalnych obowiązujących w przypadku wniesienia skargi kasacyjnej skarżący wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę kasacyjną sporządzoną przez doradcę podatkowego. Z tej przyczyny postanowieniem z dnia 21 grudnia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę kasacyjną, nieodpowiadającą wymogom formalnym określonym w art. 175 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270), powołanej dalej jako p.p.s.a.

Na powyższe postanowienie skarżący H. O. i A. O. wnieśli sporządzone przez radcę prawnego zażalenie, skarżonemu postanowieniu zarzucając naruszenie treści przepisów art. 175 § 3 p.p.s.a. poprzez przyjęcie, że doradca podatkowy nie mógł skutecznie sporządzić skargi kasacyjnej w przedmiotowej sprawie, albowiem tzw. renta planistyczna nie może być uznana za podatek, a tym samym sprawa nie ma charakteru sprawy z zakresu obowiązku podatkowego. Skarżący wnieśli o uchylenie zaskarżonego postanowienia i nadanie biegu skardze kasacyjnej oraz o zasądzenie na rzecz skarżących kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu zażalenia wskazano, że objęcie instytucji renty planistycznej przepisami ordynacji podatkowej ma bardzo istotne konsekwencje także dla procedury ustalenia tej opłaty. Niewłaściwe jest uznanie przez Sąd, że renta planistyczna nie ma charakteru podatku i że nie stosuje się do niej przepisów ordynacji podatkowej, co w konsekwencji spowodowało odrzucenie skargi kasacyjnej sporządzonej przez doradcę podatkowego, jako niedopuszczalnej.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw.

Przepisy art. 175 p.p.s.a. stanowi jednoznacznie, iż skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Skargę kasacyjną może również sporządzić sędzia, prokurator, notariusz, profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych; o ile jest stroną bądź pełnomocnikiem strony oraz Rzecznik Praw Obywatelskich. W przypadku spraw dotyczących obowiązków podatkowych oraz w sprawach dotyczących własności przemysłowej skargę kasacyjną może sporządzić odpowiednio doradca podatkowy i rzecznik patentowy (art. 175 § 3 p.p.s.a.).

Z art. 175 § 3, a contrario wynika, że doradcy podatkowi nie są uprawnieni do sporządzenia skarg kasacyjnych w sprawach opłat planistycznych, mimo, że sprawy te są pośrednio związane ze sprawami daniny publicznej.

Należy zgodzić się z poglądem, ze w sprawie renty planistycznej, nie ma zgodności co do charakteru tego świadczenia i jak wskazuje się w doktrynie i orzecznictwie, ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. 2005, Nr 8, poz. 60 ze zm.) ma zastosowanie w tym przypadku. Publicznoprawny charakter renty planistycznej wynika z art. 36 ust. 4 zd. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zgodnie z którym opłata ta jest dochodem własnym gminy. (zob. T. Bąkowski, Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Komentarz, Zakamycze, 2004).

Jednak w sprawie tej i podobnych przyjęcie poglądu, że mają zastosowanie przepisy Ordynacji podatkowej, nie ma wpływu na to, czy w sprawie tu rozpoznawanej doradca podatkowy może być pełnomocnikiem w rozumieniu art. 175 § 1 p.p.s.a. (wyrok NSA z 14 lipca 2004 r., GSK 693/04 ONSAiWSA 2005, nr 1, poz. 6; wyrok NSA z dnia 22 lutego 2005 r., GSK 1348/04, "LEX" nr 167984; wyrok NSA z dnia 17 sierpnia 2004 r., GSK 776/04, "LEX" nr 189898; postanowienie NSA z dnia 24 kwietnia 2008 r., I GZ 121/08, POP 2008 Nr 6 poz. 76; postanowienie NSA z dnia 28 maja 2008 r., I GZ 144/08, "LEX" nr 479052; postanowienie NSA z dnia 8 lipca 2008 r., I GZ 188/08, "LEX" nr 494263).

Z art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (t.j. Dz. U. z 2008 r., Nr 73, poz. 443 ze zm.) wynika też, że doradca podatkowy uprawniony jest do występowania w charakterze pełnomocnika w postępowaniu w zakresie sądowej kontroli decyzji administracyjnych w sprawach dotyczących obowiązków podatkowych.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że zaskarżone postanowienie Sądu I instancji jest zgodne z prawem i na podstawie art. 184 w związku z art. 197 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji niniejszego postanowienia.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6157 Opłaty związane ze wzrostem wartości nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi kasacyjnej
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze