Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia L.A. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 12 listopada 2015 r., sygn. akt II SA/Gd 871/15 wzywające do uiszczenia opłaty kancelaryjnej za odpis orzeczenia z uzasadnieniem w sprawie ze skargi K.A. na postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Bydgoszczy z [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie uznania zarzutów zobowiązanego za nieuzasadnione postanawia: oddalić zażalenie.
Wyrokiem z 4 listopada 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę K.A. (dalej jako "skarżąca") na postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Bydgoszczy z [...] maja 2015 r. w przedmiocie uznania zarzutów zobowiązanego za nieuzasadnione.
Skarżąca wniosła o sporządzenie pisemnego uzasadnienia wyroku.
Zarządzeniem z 12 listopada 2015 r. Przewodniczący Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy wezwał skarżącą do uiszczenia opłaty kancelaryjnej od wniosku w kwocie 100 złotych.
Skarżąca złożyła zażalenie na powyższe zarządzenie wskazując, że na podstawie art. 239 pkt 1 lit. c) ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej jako "p.p.s.a.") sprawa jest wolna od wpisu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Stosownie do art. 234 § 2 p.p.s.a. opłatę kancelaryjną za odpis orzeczenia z uzasadnieniem, doręczonego na skutek żądania zgłoszonego w terminie siedmiodniowym od ogłoszenia orzeczenia, pobiera się przy zgłoszeniu wniosku o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia i jego doręczenie. Jeżeli opłata nie została uiszczona, przewodniczący zarządza ściągnięcie jej od strony, która złożyła wniosek, po uprzednim wezwaniu strony do jej uiszczenia. Zgodnie zaś z § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych pobieranych w sprawach sądowoadministracyjnych (Dz.U. Nr 221, poz. 2192) opłatę kancelaryjną za odpis orzeczenia z uzasadnieniem doręczony na skutek wniosku o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia, zgłoszonego w terminie siedmiu dni od ogłoszenia orzeczenia albo doręczenia odpisu sentencji orzeczenia, pobiera się w kwocie 100 zł.
Zarzuty skarżącej nie zasługują na uwzględnienie. Zasadą jest obowiązek uiszczenia wpisu sądowego od wnoszonego przez stronę pisma. Wyjątki od takiego obowiązku wynikają z przepisów ustawy p.p.s.a. Wyjątkami tymi są podmiotowe zwolnienia z obowiązku ponoszenia kosztów (art. 239 p.p.s.a.), instytucja prawa pomocy (art. 243 i następne p.p.s.a.) oraz przedmiotowe zwolnienia z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w sytuacjach przewidzianych w art. 227 § 1 i 2 oraz w art. 220 § 4 p.p.s.a.
W niniejszej sprawie skarżąca podnosi, że sprawa objęta jest podmiotowym zwolnieniem z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych. Stosownie do treści art. 239 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych strona skarżąca działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących chorób zawodowych, świadczeń leczniczych oraz świadczeń rehabilitacyjnych. Niniejsza sprawa nie dotyczy oczywiście choroby zawodowej ani świadczenia rehabilitacyjnego. Konieczna jest zatem odpowiedź na pytanie, czy sprawa jest sprawą z zakresu świadczeń leczniczych.
Wniesiona skarga dotyczy postępowania egzekucyjnego zmierzającego do wyegzekwowania obowiązku poddania szczepieniom ochronnym wynikającego z ustawy z 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz.U. z 2013 r., poz. 947 ze zm.). Przepisy cytowanej ustawy nie odnoszą się do świadczeń leczniczych, jest w niej jedynie odesłanie do innego pojęcia - świadczeń zdrowotnych, które ma inne znaczenie i zostało zdefiniowane w art. 5 pkt 40 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, ze zm., obecnie Dz.U. z 2015 r. poz. 581). Świadczenia zdrowotne to działanie służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działanie medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich udzielania. Analogiczną definicję zawiera art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2015 r., poz. 618 ze zm.), zgodnie z którym świadczenia zdrowotne to działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.