Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Łuczaj po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia B. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 4 października 2016 r., sygn. akt II SA/Gd 436/16 odmawiające przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi B. G. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy postanawia: 1. uchylić zaskarżone postanowienie, 2. przywrócić skarżącej B. G. termin do uzupełnienia braków formalnych skargi.
Postanowieniem z dnia 4 października 2016 r. sygn. akt II SA/Gd 436/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odmówił B. G. przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że B. G., reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika, złożyła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 11 sierpnia 2016 r. wezwano pełnomocnika skarżącej do usunięcia braków formalnych skargi w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przez nadesłanie odpisu skargi lub jej uwierzytelnionej fotokopii.
Odpis powyższego zarządzenia doręczono pełnomocnikowi skarżącej w dniu 31 sierpnia 2016 r. (vide: zwrotne potwierdzenie odbioru, k. 16). Termin do uzupełnienia braków formalnych skargi upłynął bezskutecznie w dniu 7 września 2016 r.
Wnioskiem z dnia 16 września 2016 r. pełnomocnik skarżącej zwróciła się o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez złożenie odpisu skargi, dokonując jednocześnie tej czynności procesowej. We wniosku pełnomocnik wyjaśniła, że z powodu choroby nie miała możliwości wykonywania czynności zawodowych. Do wniosku dołączyła kopię zwolnienia lekarskiego potwierdzającego, że jej niezdolność do pracy trwała od 7 września 2016 r. do 14 września 2016 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, odmawiając przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, w pierwszej kolejności powołał się na art. 86 § 1 i art. 87 § 1-4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718), dalej p.p.s.a., regulujące instytucję przywrócenia terminu i wskazał, że dla przywrócenia terminu konieczne jest, aby przesłanki zawarte w powyższych przepisach zostały spełnione łącznie, w przeciwnym razie wniosek podlega oddaleniu bądź też, w przypadku wniosku spóźnionego lub z mocy ustawy niedopuszczalnego, odrzuceniu przez sąd. Następnie powołał się na orzecznictwo sądowe, z którego wynika, że od strony wymagać należy zachowania szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Oceny w tym zakresie dokonuje się poprzez przyjęcie kryteriów idealnego wzorca osoby należycie dbającej o swoje interesy. Przywrócenie terminu nie jest dopuszczalne, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Sąd zauważył, że zasada ta, mająca zastosowanie wobec osób niebędacych organami czy profesjonalnymi pełnomocnikami, ma znacznie silniejszy wydźwięk w sytuacji, gdy to właśnie te podmioty domagają się przywrócenia uchybionego terminu. Osoby te zobowiązane są do zachowania podwyższonej staranności, jakiej można wymagać od profesjonalnych uczestników obrotu prawnego. Nadto wskazał, że w orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowany jest pogląd, że za błędy i zaniechania pełnomocnika konsekwencje procesowe ponoszą strony postępowania, gdyż ustanowiony pełnomocnik nabywa uprawnienia do działania w imieniu i ze skutkiem dla mocodawcy. Oznacza to, że osoba reprezentowana przez pełnomocnika działa w taki sposób, jakby sama dokonywała czynności procesowych, tyle że przy wykorzystaniu profesjonalnej pomocy. W konsekwencji badanie przesłanek przywrócenia terminu do dokonania czynności procesowej w niniejszej sprawie należy odnieść do zastępującego skarżącą profesjonalnego pełnomocnika.