Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 października 2014 r., sygn. akt VII SA/Wa 1507/14 odmawiające przywrócenia terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi W. J. na decyzję M. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2014 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia obowiązku wykonania określonych robót budowlanych postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 20 października 2014 r., sygn. akt VII SA/Wa 1507/14 odmówił W. J. przywrócenia terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję M. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2014 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia obowiązku wykonania określonych robót budowlanych.
Sąd wskazał, że W. J. wniósł w dniu 26 czerwca 2014 r. (data stempla urzędu pocztowego) skargę na ww. decyzję M. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2014 r.
Postanowieniem z dnia 12 sierpnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę, ponieważ została ona złożona po terminie. Postanowienie to doręczono skarżącemu w dniu 22 sierpnia 2014 r.
W dniu 28 sierpnia 2014 r. na Biurze Podawczym złożono pismo zatytułowane cyt. "Wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi". Skarżący wskazał w nim, cyt. "składając skargę byłem przekonany, że dotrzymałem terminu do jej wniesienia". Jednocześnie podał, że o złożeniu skargi po terminie dowiedział się dopiero z postanowienia Sądu.
Wskazał, że nie przekroczył terminu ze swojej winy, albowiem po otrzymaniu zaskarżonej decyzji nasiliły się jego problemy ze zdrowiem, co spowodowało, że nie był w stanie należycie samodzielnie prowadzić codziennych życiowych spraw. Dodatkowo pogorszył się jego ogólny stan psychiczny, na co miały wpływ zarówno sprawy osobiste, jak i niekorzystne dla niego rozstrzygnięcie. Podkreślił, że sprawa toczy się już od siedmiu lat i traktował ją cyt. "emocjonalnie i osobiście", dokładając do jej prowadzenia wszelkich starań. Wskazał, że dopiero w dniu 26 czerwca 2014 r. mógł złożyć skargę, bowiem wcześniej nie mógł tego dokonać osobiście i nie był w stanie posłużyć się pomocą innych osób. Ponownie podkreślił, że był przekonany, że składa skargę w ustawowym terminie. Wskazał, że brak przywrócenia terminu spowoduje ujemne dla niego skutki w postaci braku merytorycznego rozpoznania skargi. W ocenie skarżącego od dnia 26 czerwca 2014 r., tj. daty ustania przyczyny uchybienia, biegł termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, jednak on o uchybieniu dowiedział się dopiero z odebranego w dniu 22 sierpnia 2014 r. postanowienia Sądu.
Do wniosku załączona była skarga i pismo ją uzupełniające.
Pismem z dnia 8 września 2014 r. skarżącego wezwano do nadesłania kopii dokumentacji lekarskiej, poświadczającej chorobę w okresie biegu terminu do wniesienia skargi na decyzję M. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego, zakreślając siedmiodniowy termin pod rygorem rozpoznania sprawy w oparciu o dotychczas zgromadzone dokumenty.