Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Włodzimierz Ryms po rozpoznaniu w dniu 27 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. Sp. z o.o. w G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 25 maja 2016 r., sygn. akt II SA/Gd 498/15 w zakresie zawieszenia postępowania w sprawie ze skargi M. Sp. z o.o. w G. na decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia [...] czerwca 2015 r., nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 25 maja 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zawiesił postępowanie w sprawie ze skargi M. Sp. z o.o. w Gdyni na decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia [...] czerwca 2015 r. w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że stosownie do art. 125 § 1 pkt 1 ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), dalej P.p.s.a., sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygniecie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego, przed Trybunałem Konstytucyjnym lub Trybunałem Sprawiedliwości UE. Przedmiotowa inwestycja, obejmująca budowę zespołu trzech budynków mieszkalnych wielorodzinnych z usługami, zlokalizowana jest w ekspozycji zabytkowego zespołu ruralistyczno-kuracyjnego, wpisanego do rejestru zabytków województwa pomorskiego. Zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tDz.U. z 2013 r., poz.1409 ze zm.) prowadzenie robót budowlanych na obszarze wpisanym do rejestru zabytków wymaga, przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę, uzyskania pozwolenia na prowadzenie tych robót, wydanego przez wojewódzkiego konserwatora zabytków. Uzyskanie więc pozwolenia konserwatorskiego na prowadzenie robót budowlanych warunkowało uzyskanie pozytywnej decyzji o pozwoleniu na budowę. Inwestor uzyskał dwie decyzje Miejskiego Konserwatora Zabytków w Gdyni z dnia [...] lutego 2014 r. zezwalające na prowadzenie robót w otoczeniu zabytku wpisanego do rejestru zabytków oraz pozytywne uzgodnienie Dyrektora Urzędu Morskiego w Gdyni. Wskutek przeprowadzonych postępowań w trybie stwierdzenia nieważności oba pozwolenia konserwatorskie zostały wyeliminowane z obrotu prawnego poprzez stwierdzenie ich nieważności. Decyzje o stwierdzeniu nieważności decyzji o zezwoleniu na prowadzenie robót budowlanych w otoczeniu zabytku zostały zaskarżone przez inwestor do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Sprawy te zostały zarejestrowane pod sygnaturami VII SA/Wa 1008/16 i VII SA/Wa 1009/6. W postępowaniach tym Sąd rozstrzygnie o legalności stwierdzenia nieważności wydanych pozwoleń konserwatorskich. Ponadto w Wojewódzkim Sądzie Administracyjny w Warszawie oczekuje na rozpoznanie skarga wniesiona przez skarżącą na decyzję o odmowie stwierdzenie nieważności pozytywnego uzgodnienia inwestycji przez Dyrektora Urzędu Morskiego w Gdynie. Oznacza to, że wynik tych postępowań ma wpływ na wynik tej sprawy.
W zażaleniu skarżąca zarzuciła naruszenie art. 7, art. 125 § 1 pkt 1 oraz art. 141 § 4 w związku z art. 166 P.p.s.a., a także art. 45 ust. 1 Konstytucji. Skarżąca podniosła, że strony dysponują ostatecznym rozstrzygnięciem organu administracyjnego stwierdzającym nieważność pozwoleń konserwatorskich. Fakt wniesienia skargi na decyzję o stwierdzeniu nieważności nie wstrzymuje jej wykonania i nie stanowi przeszkody do wydania wyroku w tej sprawie. Ponadto skarżąca cofnęła skargę na postanowienie Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia [...] lutego 2016 r. o odmowie stwierdzenia nieważności pozytywnego uzgodnienia inwestycji przez Dyrektora Urzędu Morskiego w Gdyni. Za uchyleniem zaskarżonego postanowienia przemawia zasada szybkości postępowania stanowiąca element prawa do sądu. Dysponując ostatecznymi decyzjami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny zawieszając postępowanie narusza konstytucyjny zakaz rozpoznawania sprawy bez zbędnej zwłoki. Zawieszenie postępowania powinno być uzasadnione ze względów celowości, sprawiedliwości, jak i ekonomiki procesowej. Powyższe okoliczności Sąd podejmujący rozstrzygniecie, na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 P.p.s.a., powinien oceniać w kontekście rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki.