Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak po rozpoznaniu w dniu 26 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia T. B. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału VII Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 21 września 2016 r., sygn. akt VII SA/Wa 2168/16 wzywające do uiszczenia wpisu sądowego od skargi T. B. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia postanawia: oddalić zażalenie.
T. B. (dalej jako "skarżący") wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z [...] lipca 2016 r., którym organ ten utrzymał w mocy postanowienie Małopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z [...] maja 2016 r. odmawiające stwierdzenia nieważności postanowienia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. o zawieszeniu postępowania.
Zarządzeniem z 21 września 2016 r. Przewodniczący Wydziału VII Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wezwał skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 200 złotych, stosownie do § 2 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 221, poz. 2193 ze zm. - dalej jako "rozporządzenie").
Skarżący złożył zażalenie na powyższe zarządzenie. Wniósł o uchylenie zarządzenia z uwagi na naruszenia art. 56 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718 - dalej jako "p.p.s.a."). Skarżący wskazał ponadto, że § 2 ust. 5 dotyczy stwierdzenia nieważności, a nie odmowy stwierdzenia nieważności, a więc w sprawie powinien mieć zastosowanie § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 220 § 1 i § 3 p.p.s.a. sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W takim przypadku, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo do uiszczenia opłaty, w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia pisma.
Zasadą jest zatem obowiązek uiszczenia wpisu sądowego od wnoszonego przez stronę pisma. Wyjątki od takiego obowiązku wynikają z przepisów ustawy p.p.s.a. Wyjątkami tymi są podmiotowe zwolnienia z obowiązku ponoszenia kosztów (art. 239 p.p.s.a.) oraz instytucja prawa pomocy (art. 243 i następne p.p.s.a.). Skarżący nie składał wniosku o przyznanie prawa pomocy, a sprawa nie jest jedną ze spraw objętych ustawowym zwolnieniem od kosztów. Oznacza to, że skarżący jest zobowiązany do uiszczenia kosztów sądowych, w tym wpisu sądowego od skargi.
Sąd I instancji prawidłowo ustalił wysokość wpisu, wskazując właściwą podstawę prawną wezwania skierowanego do skarżącego. Stosownie do § 2 ust. 5 rozporządzenia, wpis stały w sprawach skarg dotyczących postanowienia lub decyzji wydanych w trybie wznowienia postępowania administracyjnego, stwierdzenia nieważności, uchylenia lub zmiany albo wygaśnięcia aktu, bez względu na przedmiot sprawy, pobiera się w wysokości 200 zł. Zasadnie zatem Przewodniczący Wydziału VII Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wezwał skarżącego do uiszczenia wpisu właśnie w tej wysokości. Przedmiotem skargi jest bowiem postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z [...] lipca 2016 r., którym organ ten utrzymał w mocy postanowienie Małopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z [...] maja 2016 r. odmawiające stwierdzenia nieważności postanowienia. Jest to więc niewątpliwie postanowienie wydane w trybie stwierdzenia nieważności, a § 2 ust. 5 rozporządzenia nie odsyła do treści rozstrzygnięcia (stwierdzenia nieważności lub odmowa stwierdzenia nieważności), lecz ogólnie do trybu, w którym toczy się postępowanie zakończone wydaniem aktu będącego przedmiotem skargi.