Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Stahl po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. I. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 16 sierpnia 2005 r., sygn. akt II SA/Ol 170/05 o odmowie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie odpisu wyroku z dnia 16 czerwca 2005 r. wraz z uzasadnieniem w sprawie ze skargi J. I. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 24 stycznia 2005 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich p o s t a n a w i a oddalić zażalenie
Wyrokiem z dnia 16 czerwca 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę J. I. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 23 stycznia 2005 r. w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich. Pismem z dnia 8 lipca 2005 r. skarżący zwrócił się z wnioskiem o doręczenie uzasadnienia wyroku. Drugim pismem z tej daty skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. We wniosku o przywrócenie terminu skarżący podał, że nie wystąpił w terminie o sporządzenie uzasadnienia, ponieważ zawiadomienie o mającej się odbyć rozprawie, na którą stawiennictwo nie było obowiązkowe nie zawierało pouczenia o konieczności zwrócenia się z takowym wnioskiem w terminie siedmiu dni.
Postanowieniem z dnia 16 sierpnia 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie odmówił przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie odpisu wyroku z dnia 16 czerwca 2005 r. wraz z uzasadnieniem. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wskazał, że skarżący nie uprawdopodobnił, że wniesienie wniosku w terminie było niemożliwe, a uchybienie terminu niezawinione. Jak wskazał Sąd błędne przekonanie skarżącego, że niestawiennictwo na rozprawie skutkuje doręczeniem orzeczenia z uzasadnieniem z urzędu nie jest przesłanką przywrócenia terminu.
Pismem z dnia 17 sierpnia 2005 r. skarżący J. I. wniósł zażalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie ma uzasadnionych podstaw. Stosownie do art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) czynność w postępowaniu sądowym podjęta
Sygn. akt II OZ 1167/05 przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Jeśli strona nie dokonała w terminie czynności bez swojej winy, sąd na wniosek strony postanowi o przywróceniu terminu (art. 86 powołanej ustawy). Wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności należy złożyć w ciągu siedmiu dni od ustania przyczyny uchybienia, która nie pozwoliła stronie na dokonanie czynności w terminie. Warunkiem przywrócenia terminu jest wskazanie we wniosku niezawinionej przyczyny uchybienia terminu.
W niniejszej sprawie skarżący we wniosku przyczyny takiej nie wskazał. Sąd I instancji słusznie ocenił, że podane we wniosku o przywrócenie terminu okoliczności nie uzasadniają przywrócenia terminu. We wniosku swoim J. I. podniósł bowiem, że przeoczył termin ponieważ stawiennictwo na rozprawie nie było obowiązkowe, a w innych sprawach otrzymywał powiadomienia o postanowieniach sądowych. Jak wskazał również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie jedyną możliwością przywrócenia terminu jest uprawdopodobnienie przez wnioskującego , że dokonanie czynności w terminie nie było możliwe z powodu obiektywnej przeszkody, której przy zachowaniu należytej staranności nie dało się ominąć. Oznacza to, że strona mimo starań nie mogła dokonać czynności w terminie. Skarżący nie znalazł się w takiej sytuacji. Błędne przekonanie, że wyrok zostanie mu doręczony z urzędu nie jest okolicznością, która spełnia wskazane powyżej warunki. Skarżący mógł bowiem, zachowując staranność w prowadzeniu własnych spraw, mimo niestawiennictwa na rozprawie, uzyskać informacje dotyczące zapadłego orzeczenia i trybu zaskarżania.
Z powyżej wskazanych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, jak w sentencji postanowienia w oparciu o art. 184 w zw. z art. 197 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.