Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Mazur po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K.K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 kwietnia 2013 r., sygn. akt VII SA/Wa 1347/11 o odrzuceniu skargi kasacyjnej K.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 stycznia 2013 r., sygn. akt VII SA/Wa 1347/11 w sprawie ze skargi B.C., I.W. i R.C. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] czerwca 2009 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 15 kwietnia 2013 r., sygn. akt VII SA/Wa 1347/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę K.K. od wyroku tego Sądu z dnia 16 stycznia 2013 r., w sprawie ze skargi B.C., I.W. i R.C. uchylającego decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] czerwca 2009 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.
Sąd I instancji wskazał, iż postanowieniem z dnia 8 stycznia 2013 r. odmówił K.K. dopuszczenia do udziału w postępowaniu w charakterze uczestnika postępowania.
Postanowienie doręczono K.K. z dniu 25 lutego 2013r.
W dniu 19 marca 2013 r. K.K. reprezentowany przez adwokata złożył skargę kasacyjną od ww. wyroku.
Sąd I instancji odrzucając skargę kasacyjną przywołał treść art. 173 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.- zwanej dalej "p.p.s.a."). Sąd I instancji wyjaśnił, iż w świetle omawianego przepisu skarga kasacyjna może być wniesiona tylko przez podmioty wymienione w ww. przepisie. Zatem warunkiem skuteczności wniesienia skargi kasacyjnej jest złożenie jej m.in. przez stronę postępowania. Sąd I instancji wyjaśnił, iż w niniejszej sprawie skargę kasacyjną złożył K.K., który na mocy wskazanego wyżej postanowienia Sądu z dnia 8 stycznia 2013 nie został dopuszczony do udziału w postępowaniu sądowym w charakterze uczestnika postępowania. Uczestnik postępowania jest na mocy art. 12 p.p.s.a. stroną postępowania. Wobec powyższego w ocenie Sądu I instancji skargę kasacyjną K.K. należało uznać za niedopuszczalną.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożył K.K. reprezentowany przez adwokata. Postanowienie zaskarżono w całości zarzucając mu naruszenie przepisów prawa procesowego tj. art. 12 i art. 33 § 1 pkt 1 w zw. z art. 173 § 2 p.p.s.a. poprzez odrzucenie skargi kasacyjnej i uznanie, iż uczestnikowi K.K. nie przysługuje prawo do jej wniesienia, w sytuacji gdy ustawa definiując pojęcie podmiotu uprawnionego do wniesienia skargi konstytucyjnej, w tym strony na mocy art. 12 p.p.s.a. zrównuje jej pozycję prawną z uczestnikiem postępowania i stwierdza, że uprawnienia przysługujące stronie, przysługują także uczestnikowi postępowania, jeżeli tylko wynik takiego postępowania dotyczy jego interesu prawnego. Podniesiono, iż skarżący K.K. nigdy nie otrzymał postanowienia Sądu odmawiającego mu udziału w postępowaniu, zaś doręczony mu został przedmiotowy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, a w związku z tym był on osobą uprawnioną do złożenia skargi konstytucyjnej.
Wskazując na powyższe zarzuty wniesiono o uchylenie postanowienia w całości oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zawiera usprawiedliwionych podstaw zaskarżenia.
Na wstępie wskazać należy, iż Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż użyte w zażaleniu sformułowanie "skargi konstytucyjnej" stanowi omyłkę pisarską i przyjął, że autor zażalenia miał na myśli skargę kasacyjną.