Wniosek o przywrócenie uchybionego terminu jest aktualny wtedy, gdy strona nie neguje uchybienia terminowi i wskazuje przyczyny usprawiedliwiające to uchybienie.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Stanisławy B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 25 kwietnia 2005 r., II SA/Kr 1963/01 o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi Stanisławy B. na decyzję (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia 4 czerwca 2001 r. (...) w przedmiocie nakazu rozbiórki postanawia - oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 17 sierpnia 2001 r. Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie odrzucił skargę Stanisławy B. na decyzję (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia 4 czerwca 2001 r. z uwagi na to, że wnoszący skargę w imieniu skarżącej pełnomocnik będący adwokatem nie uiścił wpisu stałego.
W dniu 23.10.2001 r. wpłynął wniosek skarżącej Stanisławy B. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Skarżąca stwierdziła, iż skarga wniesiona została do Sądu wraz z opłatą 10 zł w znaku opłaty sądowej i najprawdopodobniej przy otwieraniu koperty z przesyłką znaczek wypadł przy wyjmowaniu skargi wraz z załącznikami.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił wniosek Stanisławy B. o przywrócenie jej terminu do wniesienia skargi.
W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd stwierdził, iż nie ma wątpliwości, iż skargę wniesiono w terminie. Natomiast okoliczności wskazane we wniosku stanowią w ocenie Sądu próbę wykazania wadliwości postanowienia z dnia 17.08.2001 r. W tej sytuacji nawet wykazanie, że rzeczywiście wbrew przyjętym ustaleniom opłata została uiszczona, nie może wywrzeć skutku w postaci przywrócenia terminu, który nie został uchybiony.
Wobec powyższego Sąd I instancji stwierdził, iż sam wniosek o przywrócenie terminu jest niedopuszczalny i jako taki na mocy art. 88 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ podlega odrzuceniu.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła Stanisława B. zarzucając:
- obrazę przepisów postępowania przez zastosowanie art. 88 i odrzucenie wniosku o przywrócenie terminu,
- błąd w ustaleniach faktycznych mających wpływ na treść orzeczenia, przez przyjęcie, że w sytuacji uiszczenia opłaty wraz ze skargą stronie nie przysługuje złożenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi,
- nieuwzględnienie faktu, że Sąd nadał bieg sprawie tj. przyjął dopuszczalność skargi przez zwrócenie się do organu o nadesłanie odpowiedzi na skargę,
- obrazę art. 7 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi z uwagi na upływ ponad 3,5 roku od złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
W konkluzji wniesionego zażalenia skarżąca wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia i przywrócenie "terminu do wniesienia skargi na decyzję..."
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne, gdyż zaskarżone postanowienie nie narusza prawa.
Stwierdzić trzeba na wstępie, iż doręczenie odpisu skargi organowi nie zwalnia Sądu od oceny jej wymogów formalnych. Także fakt, iż Sąd I instancji wniosek o przywrócenie terminu w przedmiotowej sprawie rozpoznał ze zwłoką jest rzeczą niewątpliwą i naganną, ale pozostaje to bez wpływu na wynik rozstrzygnięcia.