Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 czerwca 2020 r. sygn. akt IV SA/Wa 2179/19 o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi E. B. na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia 1 lipca 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji ostatecznej postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 16 czerwca 2020 r. sygn. akt IV SA/Wa 2179/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w sprawie ze skargi E. B. na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia 1 lipca 2019 r. w przedmiocie odmowy zmiany decyzji ostatecznej, odmówił przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Postanowienie to zostało wydane w następującym stanie sprawy:
Wymieniony na wstępie skarżący E. B. pismem z dnia 3 sierpnia 2019 r. wniósł skargę na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia 1 lipca 2019 r. w przedmiocie odmowy zmiany decyzji ostatecznej.
Decyzja ta została skarżącemu doręczona 8 lipca 2019 r., zaś skarga na tę decyzję została złożona w dniu 8 sierpnia 2019 r. (data stempla pocztowego).
Wobec powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 19 września 2019 r. wydanym w sprawie odrzucił przedmiotową skargę jako wniesioną z uchybieniem ustawowego terminu, wynikającego z art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 2325), zwanej dalej "p.p.s.a.".
Zażalenie na to postanowienie wywiódł skarżący. Zostało ono jednak oddalone postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 stycznia 2020 r. sygn. akt II OZ 1181/19.
Następnie, pismem z dnia 1 lutego 2020 r. skarżący wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia przedmiotowej skargi, podnosząc, że uchybił terminowi nieświadomie i niecelowo, a samo przekroczenie nikomu nie przynosi szkody.
W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożony wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie. Podstawę odmowy przywrócenia terminu stanowił art. 86 § 1 p.p.s.a. Zdaniem Sądu, za okoliczność braku winy w uchybieniu terminowi do złożenia skargi w sprawie nie może być uznana powołana przez skarżącego okoliczność, że uchybił terminowi niecelowo i nieświadomie. Mylne przekonanie skarżącego co do daty upływu terminu zaskarżenia decyzji nie może usprawiedliwiać uchybienia terminowi do wniesienia skargi.
Z uwagi na fakt, że przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa, to w okolicznościach tej sprawy Sąd nie znalazł argumentu, który pozwoliłby na zastosowanie art. 86 § 1 p.p.s.a.
Zażalenie na powyższe postanowienie o odmowie przywrócenia terminu, przysługujące na podstawie art. 86 § 3 p.p.s.a., wniósł skarżący. W uzasadnieniu skarżący wyjaśnił, że popełnił błąd, nie uwzględniając faktu, że obok siebie występują dwa miesiące, które mają po 31 dni.