Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz po rozpoznaniu w dniu 14 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K. C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 27 sierpnia 2014 r., sygn. akt II SA/Rz 399/14 odmawiające przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi K. C. na decyzję P. Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w R. z dnia [...] stycznia 2014 r., Nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu technologicznego zakładu postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie postanowieniem z dnia 27 sierpnia 2014 r., sygn. akt II SA/Rz 399/14 odmówił K. C. przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie z jego skargi na decyzję P. Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w R. z dnia [...] stycznia 2014 r., Nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu technologicznego zakładu.
Sąd wskazał, że ze złożonego przez skarżącego wniosku na urzędowym formularzu PPF oraz dodatkowego oświadczenia wynika, że K. C. wraz z żoną M. C. prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. Jedynym źródłem ich utrzymania jest dochód z gospodarstwa rolnego w kwocie 560 zł (280 zł na osobę). Natomiast posiadany Zakład [...] nie przynosi dochodu. Na posiadany przez wyżej wymienionych majątek składa się dom o powierzchni 80m2 (przy czym jego połowę zajmuje córka wraz z rodziną, która prowadzi odrębne gospodarstwo domowe), nieruchomość rolna o powierzchni 7,36 ha oraz Zakład [...]. Wnioskodawca podkreślił, że nie posiada jakichkolwiek oszczędności, udziałów ani obligacji, jak też żadnych wartościowych przedmiotów. W odpowiedzi na wezwanie referendarza sądowego wnioskodawca sprecyzował, że wydatki na comiesięczne utrzymanie dwóch osób to kwoty: 60 zł (gaz z butli), 50 zł (prąd), 40 zł (telefon), 30 zł (środki higieny), 30 zł (lekarstwa), 50 zł (podatki i opłaty), 300 zł (wyżywienie). Skarżący nadesłał także wyciąg z rachunku bankowego związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą z saldem wynoszącym 54 zł (za okres 25.02.-20.05.14r.), zestawienie zbiorcze z podatkowej księgi przychodów i rozchodów obejmujące okres od stycznia do marca 2014 r., które wskazuje na nadwyżkę wydatków nad dochodami (ok. 2877 zł). K. C. podkreślił, że wydatki związane z bieżącym utrzymaniem składników materialnych Zakładu [...] oraz wynagrodzeniem pełnomocnika wchodzą w rozliczenie prowadzonej działalności gospodarczej. Wartość posiadanych pojazdów mechanicznych nie przekracza 3 tys. euro, a dopłaty bezpośrednie z UE są dopłatami do produkcji rolnej, a nie opłat sądowych.
Po dokonaniu analizy wniosku, dodatkowego oświadczenia oraz informacji zawartych w sprzeciwie, Sąd uznał, że zawarte tam informacje nie potwierdzają spełnienia przesłanki warunkującej przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, a sam wnioskodawca nie wykazał w sposób przekonywujący, że spełnia wymogi pozwalające na skorzystanie ze zwolnienia od kosztów sądowych.
W ocenie Sądu przedstawione dane o wysokości uzyskiwanych dochodów są niewiarygodne. Wnioskodawca oświadcza, że osiąga niewielki dochód z prowadzonego gospodarstwa. Z księgi przychodów i rozchodów wynika natomiast, że ponosi straty w prowadzonej działalności (zakład [...]) i to ponad pięciokrotnie większe niż deklarowany dochód (dane z pierwszego kwartału 2014 r.). Nadto wnioskodawca uchyla się od podania informacji w jakiej wysokości otrzymuje dopłaty bezpośrednie do gruntów rolnych otrzymywanych z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa czy też przedstawienia zaświadczenia z urzędu gminy o dochodowości gospodarstwa rolnego. Nadto ze znajdującego się w aktach administracyjnych pisma z dnia 30.04.2013 r. stanowiącego wniosek o zamiarze przejścia z dotychczasowej działalności na produkcję marginalną wynika, że M. C. przebywa na rencie inwalidzkiej. Mimo wezwania K. C. nie udzielił wyjaśnień w tej kwestii.