Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Marzenna Linska - Wawrzon po rozpoznaniu w dniu 11 października 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 maja 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 101/17 o odmowie wstrzymania wykonania decyzji Prezydenta m.st. Warszawy z dnia [...] maja 2016 r. znak [...] w sprawie ze skargi M. B. na postanowienie Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] listopada 2016 r. znak [...], w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 10 maja 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 101/17, po rozpoznaniu wniosku M. B., odmówił wstrzymania wykonania decyzji Prezydenta m.st. Warszawy z dnia [...] maja 2016 r.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że M. B. wniosła skargę na postanowienie Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] listopada 2016 r., na mocy którego organ stwierdził uchybienie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Prezydenta m.st. Warszawy z dnia [...] maja 2016 r. orzekającej o wymeldowaniu M. B. z pobytu stałego w lokalu nr 4 przy ul. [...] w Warszawie.
W piśmie z dnia 13 marca 2017 r. skarżąca zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Prezydenta m.st. Warszawy z dnia [...] maja 2016 r. orzekającej o wymeldowaniu z pobytu stałego, z uwagi na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody w związku z pogorszonym stanem zdrowia skarżącej.
Zdaniem Sądu przepis art. 61 § 3 p.p.s.a. rozszerza możliwość wstrzymania zaskarżonych aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy. Ustawodawca odsyła do sprawy w jej znaczeniu materialnoprawnym i jej tożsamość wyznaczają elementy wyznaczające tożsamość skonkretyzowanego w decyzji administracyjnej stosunku prawnego, a więc identyczność podmiotów, identyczność przedmiotu tego stosunku oraz identyczność obu jego podstaw - prawnej i faktycznej. Tak szerokie rozumienie sprawy administracyjnej nie umożliwia jednak wstrzymania wykonania rozstrzygnięcia wydanego w I instancji, w sytuacji gdy brak było merytorycznej kontroli dokonanej przez organ II instancji, a postępowanie zakończone zostało stwierdzeniem uchybienia terminu do wniesienia odwołania.
Kwestia wymeldowania skarżącej z pobytu stałego z lokalu oraz kwestia zachowania terminu do wniesienia odwołania nie zachowują tożsamości w zakresie podstawy prawnej rozstrzygnięcia. W zaskarżonym postanowieniu organ nie odnosił się do kwestii zasadności orzeczenia o wymeldowaniu skarżącej z pobytu stałego, bowiem stwierdził, że istnieje przeszkoda (uchybienie terminu do wniesienia odwołania) do merytorycznego rozpoznania sprawy. Brak jest zatem tożsamości sprawy w jej znaczeniu materialnym, co uzasadniało stwierdzenie, że decyzja Prezydenta m.st. Warszawy orzekająca o wymeldowaniu skarżącej z pobytu stałego nie mogła być przedmiotem wniosku o wstrzymanie wykonania w niniejszym postępowaniu.
Z tego względu Sąd, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a., odmówił wstrzymania wykonania decyzji Prezydenta m.st. Warszawy z dnia [...] maja 2016 r. orzekającej o wymeldowaniu skarżącej.
Skarżąca w zażaleniu na powyższe postanowienie podniosła, że w razie wykonania decyzji o wymeldowaniu, trudne do odwrócenia skutki wiązać się będą z brakiem możliwości zwrócenia się do gminy o wstąpienie w stosunek najmu mieszkania, do czego meldunek jest podstawowym warunkiem. Wskazała ponadto, że skutkiem decyzji o wymeldowaniu jest pogorszenie się stanu jej zdrowia, a postępowanie administracyjne przeprowadzone zostało z rażącym naruszeniem prawa. Zwróciła też uwagę na utrudniony dostęp do pamiątek po zmarłej matce i jej rzeczy osobistych.