Zażalenie od postanowienia WSA we Wrocławiu w sprawie ze skargi na decyzję Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Bujko po rozpoznaniu w dniu 4 października 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K. L. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 lutego 2006 r. sygn. akt IV SA/Wr 792/05 o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od wpisu od skargi w sprawie ze skargi K. L. na decyzję Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 28 września 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich postanawia: . zażalenie oddalić.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 22 lutego 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odmówił K. L. prawa pomocy w zakresie zwolnienia od wpisu od skargi wniesionej przez nią na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we Wrocławiu Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 28 września 2005 r. nr w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich.

W uzasadnieniu powyższego postanowienia Wojewódzki Sąd Administracyjny podał, że postanowieniem z dnia 6 stycznia 2006 r. referendarz sądowy odmówił zwolnienia skarżącej od obowiązku uiszczenia wpisu od skargi. Wskutek sprzeciwu, na mocy art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - dalej zwanej p.p.s.a. postanowienie z dnia 6 stycznia straciło swoją moc.

Rozpoznając wniosek Sąd I instancji dokonał następujących ustaleń:

Skarżąca mieszka i prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z mężem i dorosłym synem. Otrzymuje ona emeryturę w kwocie 866,07 zł. Emerytura męża wynosi zaś 1.211,95 zł. Syn jest obecnie zarejestrowany jako bezrobotny bez prawa do zasiłku. Skarżąca jest ponadto w posiadaniu mieszkania o pow. 51,60 m² , nie posiada też żadnych innych nieruchomości ani oszczędności. Dodatkowo płaci alimenty na wnuczkę w wysokości 450 zł. miesięcznie. W listopadzie 2005 r. wydała 500 zł na leki. Z wyciągu ze swojego konta bankowego za okres od 18.12.2005 r. do 17.01.2006 r. wynikało, iż jest ono obciążone debetem w wysokości 397,97 zł.

W rozpoznawanej sprawie wniosek skarżącej o zwolnienie od kosztów sądowych z tytułu wpisu sądowego od skargi w wysokości 100 zł nie zasługiwał na uwzględnienie, bowiem stały dochód przypadający na rodzinę skarżącej wynosi 2.077,97 zł. Brak jest także wiarygodnych źródeł, na podstawie których można było wykazać, iż na skarżącej ciąży obowiązek alimentacyjny względem córki jej syna - obecnie bezrobotnego. K. L. nie wykazała również żadnych innych obciążających ją wydatków oprócz wspomnianej kwoty na leki.

Z uwagi na to, że skarżąca i jej mąż trzymują terminowo świadczenia z tytułu emerytury uiszczenie wpisu nie powinno spowodować uszczerbku w koniecznym utrzymaniu 3-osobowej rodziny.

Zasadnie do powyższych względów Sąd orzekł na podstawie art. 246 § 2 p.p.s.a.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła skarżąca, podtrzymując swoje stanowisko w kwestii trudnej sytuacji materialnej, i wskazując, iż uległa ona dalszemu pogorszeniu albowiem syn jej w dalszym ciągu nie ma zatrudnienia.

Naczelny Sąd administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie podlega oddaleniu.

Stosownie do brzmienia art. 245 § 3 w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika i następuje w sytuacji, gdy wnioskodawca wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie kosztów postępowania.

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika, że na wnioskującym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar udowodnienia, że występują okoliczności stanowiące podstawę do przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.

W oparciu o zgromadzony w sprawie materiał Sąd I instancji zasadnie przyjął, że brak jest podstaw do uwzględnienia wniosku skarżącej o przyznanie jej prawa pomocy we wskazanym przez nią zakresie. Przyznanie prawa pomocy w zakresie wnioskowanym przez skarżącą przy uwzględnieniu jej sytuacji materialnej byłoby nieuzasadnione i sprzeczne z powołanymi przepisami przewidującymi możliwość przyznania takiego prawa w ściśle określonych sytuacjach.

Zażalenie na postanowienie Sądu I instancji w tym względzie nie zawiera żadnych nowych okoliczności, które świadczyć mogą o braku możliwości poniesienia kosztów przedmiotowego wpisu bez uszczerbku w koniecznych wydatkach na utrzymanie siebie i rodziny

W związku z powyższym Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zaskarżone postanowienie Sądu I instancji jest zgodne z prawem i na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1