Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łuczaj (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski po rozpoznaniu w dniu 11 października 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Marszałka Województwa Dolnośląskiego z dnia [...] lipca 2017 r., znak [...] o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Marszałkiem Województwa Dolnośląskiego a Starostą Powiatu W. przez wskazanie organu właściwego w sprawie obowiązku obniżenia poziomu hałasu pochodzącego z drogi krajowej nr [...] na odcinku [...] postanawia: wskazać Starostę Powiatu Wrocławskiego jako organ właściwy w sprawie.
Wnioskiem z dnia 20 lipca 2017 r., znak [...], Marszałek Województwa Dolnośląskiego wniósł o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim a Starostą Powiatu Wrocławskiego przez wskazanie Starosty jako organu właściwego w przedmiocie rozpatrzenia wniosku A. i M. P. z dnia 4 kwietnia 2017 r. dotyczącego nałożenia na Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad obowiązku obniżenia poziomu hałasu pochodzącego z drogi krajowej nr [...] na odcinku [...].
W uzasadnieniu wniosku organ wskazał, że w celu ustalenia organu ochrony środowiska właściwego dla przedmiotowej drogi zwrócił się pismem z dnia 19 kwietnia 2017 r. do Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Oddział we Wrocławiu z prośbą o udzielenie informacji, czy droga krajowa nr [...] na odcinku "[...]" jest przedsięwzięciem mogącym zawsze znacząco oddziaływać na środowisko. W odpowiedzi, pismem z dnia 17 maja 2017 r., Zastępca Dyrektora Oddziału Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad poinformował, że droga nr [...] na ww. odcinku nie jest autostradą ani drogą ekspresową, jak również nie zalicza się do dróg liczących co najmniej cztery pasy ruchu na łącznym odcinku liczącym nie mniej niż 10 km. W związku z tym parametry techniczne ww. drogi kwalifikują ją, w myśl § 3 ust. 1 pkt 60 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, do przedsięwzięć mogących potencjalnie oddziaływać na środowisko. W związku z powyższym Marszałek podniósł, że próba zakwalifikowania przedmiotowej instalacji do jego właściwości w oparciu o art. 378 ust. 2a ustawy Prawo ochrony środowiska nie znajduje żadnego uzasadnienia. Art. 378 ust. 2a pkt 1 ww. ustawy wskazuje, że marszałek województwa jest właściwy w sprawach przedsięwzięć i zdarzeń na terenach zakładów, gdzie eksploatowana instalacja, która jest kwalifikowana jako przedsięwzięcie mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz zgodnie z pkt 2 ww. artykułu w sprawach przedsięwzięcia mogącego zawsze znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku, realizowanego na terenach innych niż wymienione w pkt 1. W przedmiotowej sprawie nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 378 ust. 2a pkt 1 i 2 ustawy Prawo ochrony środowiska, w związku z powyższym organem ochrony środowiska właściwym dla tejże drogi jest właściwy miejscowo starosta.