Wniosek Prezydenta Miasta Bydgoszczy o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Prezydentem Bydgoszczy a Regionalnym Dyrektorem Ochrony Środowiska w Bydgoszczy w sprawie zanieczyszczenia związkami ropopochodnymi wody w studni awaryjnej przy ul. B. G. w Bydgoszczy
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Włodzimierz Ryms ( spr. ) Sędziowie Sędzia NSA Jacek Chlebny Sędzia del. NSA Janina Kosowska Protokolant Anna Sidorowska-Ciesielska po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku Prezydenta Miasta Bydgoszczy o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Prezydentem Bydgoszczy a Regionalnym Dyrektorem Ochrony Środowiska w Bydgoszczy w sprawie zanieczyszczenia związkami ropopochodnymi wody w studni awaryjnej przy ul. B. G. w Bydgoszczy postanawia: wskazać Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy jako organ właściwy do rozpoznania sprawy.

Uzasadnienie strona 1/2

Prezydent Bydgoszczy wystąpił z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim a Regionalnym Dyrektorem Ochrony Środowiska w Bydgoszczy w sprawie dotyczącej zanieczyszczenia związkami ropopochodnymi wody w studni awaryjnej przy ul. B. G. W uzasadnieniu wniosku organ wskazał, że w dniu 5 maja 2009 r. M. Sp. z o.o. w B. zgłosiły, na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie (Dz. U. Nr 75, poz. 493 ze zm.), do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy szkodę w środowisku: w związku z zanieczyszczeniem gruntów substancjami ropopochodnymi na terenie węzła kolejowego w B. przy ul. I. oraz w związku z zanieczyszczeniem wód podziemnych substancjami ropopochodnymi w rejonie studni awaryjnej przy ul. B. G. w B. Podstawą do zgłoszenia szkody w środowisku były wyniki badań laboratoryjnych z pobranych próbek gruntu i wody. W dokumentacji stwierdzono przekroczenie dopuszczalnych stężeń zanieczyszczeń (oleju mineralnego i ftalanów) określonych w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 9 września 2002 r. w sprawie standardów jakości gleby oraz standardów jakości ziemi (Dz. U. Nr 165, poz. 1359)., co wprost kwalifikuje do uznania szkody w środowisku. Dokonana analiza wskazywała, że zanieczyszczenie wód podziemnych jest skutkiem istnienia ognisk zanieczyszczeń "emitujących wtórne zanieczyszczenie do wód podziemnych". Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska podjął i prowadził postępowanie w tej sprawie przez około trzy lata, co oznacza, że uznał wcześniej swoją właściwość, zgodnie z art. 19 K.p.a. W toku prowadzonego postępowania nie wyszły na jaw żadne nowe okoliczności, które miałyby wpływ na zmianę właściwości tego organu. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska zawiadomieniem z dnia 10 stycznia 2012 r. przekazał sprawę Prezydentowi Bydgoszczy, w uzasadnieniu powołując się na art. 144 pkt 44 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnieniu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.) w związku z art. 378 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r., nr 25 poz. 50 ze zm.). To czy, zgłoszona przez Spółkę szkoda w powierzchni ziemi zaistniała przed, czy po 30 kwietnia 2007 r. nie ma znaczenie dla ustalenia właściwości organu, gdyż na podstawie art. 7 ust. 1 w związku z art. 35 ust. 2 ustawy o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie w obu przypadkach właściwym organem ochrony środowiska jest Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska.

W odpowiedzi na wniosek Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Bydgoszczy stwierdził, że szkoda w wodzie została zaobserwowana w roku 1999 r. (co potwierdza sam poszkodowany w piśmie z dnia 30 kwietnia 2009 r. o zgłoszeniu wystąpienia szkody). Zgłaszający poinformował, że w grudniu 1999 r. stwierdzono w pobranej próbce wody obecność substancji ropopochodnych. Potwierdzone to zostało późniejszymi badaniami z dnia 20 marca 2001 r. wykonanymi przez Wojewódzką Stację Sanitarno -Epidemiologiczną w B. Szkoda została stwierdzona ponad 12 lat temu, a sprawę prowadził Prezydent Bydgoszczy do dnia wejścia w życie ustawy o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie. W chwili ujawnienia wystąpienia szkody na terenie Bazy Paliw O. istniała i działała firma O. Prezydent Bydgoszczy nie podjął działań, które spowodowałby zlikwidowanie lub zmniejszenie szkody w środowisku. W momencie wejścia w życie ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie, zgodnie z art. 36 powołanej ustawy, Prezydent przekazał niezałatwioną sprawę wraz z aktami do Wojewody Kujawsko - Pomorskiego. Następnie, w wyniku zmian kompetencji na podstawie art. 152 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, z dniem 15 listopada 2008 r. sprawy niezałatwione z tego zakresu zostały przekazane zgodnie ze zmianą kompetencji do regionalnego dyrektora ochrony środowiska. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Bydgoszczy prowadzi odrębne postępowanie administracyjne w sprawie szkody w środowisku na terenie byłej bazy paliw O. Natomiast odnośnie skażenia wód podziemnych w studni, zgodnie z art. 35 ust. 1, skoro szkoda powstała przez dniem 30 kwietnia 2007 r. to stosuje się przepisy dotychczasowe (ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska). Tylko w przypadku szkód dotyczących powierzchni ziemi wyrządzonych przed dniem 30 kwietnia 2007 r. organem właściwym jest regionalny dyrektor ochrony środowiska.

Strona 1/2