Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do określenia stopnia ograniczenia lub utraty wartości użytkowej gruntów
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Teresa Zyglewska Sędziowie: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędzia del. WSA Mirosław Gdesz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Starosty L. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Starostą L. a Dyrektorem Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w P. w przedmiocie wskazania organu właściwego do określenia stopnia ograniczenia lub utraty wartości użytkowej gruntów postanawia: oddalić wniosek.

Uzasadnienie strona 1/2

Wnioskiem z dnia 3 grudnia 2019 r. Starosta L. zwrócił się o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim, a Dyrektorem Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w P. (zwanego dalej: "Dyrektorem RDLP w P.") poprzez wskazanie Dyrektora RDLP w P. jako organu właściwego do określenia stopnia ograniczenia lub utraty wartości użytkowej gruntów w ramach postępowania administracyjnego dotyczącego ustalenia opłaty rocznej podwyższonej o 200 % od dnia, w którym rekultywacja działki nr [...], obręb [...], gmina [...], winna być zakończona.

We wniosku podkreślono, że Starosta L. rozpoznając wniosek W. G., decyzją z dnia [...] czerwca 2019 r. odmówił zmiany terminu zakończenia rekultywacji gruntu na terenie poeksploatacyjnego wyrobiska złoża kruszywa naturalnego "[...]", położonego na działce nr [...], obręb [...], gmina [...], z uwagi na brak postępów w wykonywaniu czynności zmierzających do przywrócenia wartości użytkowej zdewastowanego terenu.

Pismem z dnia 23 kwietnia 2018 r. Dyrektor RDLP w P. wszczął postępowanie administracyjne, o którym mowa w art. 28 ust. 3 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1161, zwanej dalej: "uogrl"), w sprawie ustalenia opłaty rocznej podwyższonej o 200% od dnia, w którym rekultywacja o kierunku leśnym gruntów wchodzących w skład działki ewidencyjnej nr [...] w miejscowości [...] winna być zakończona. W toku czynności Dyrektor RDLP w P. stwierdził, że otrzymana od Starosty L. dokumentacja jest niewystarczająca do przesądzenia, czy w niniejszej sprawie istnieją podstawy do zastosowania opłaty rocznej podwyższonej o 200%, bowiem Starosta L. nie określił w drodze decyzji stopnia ograniczenia lub utraty wartości użytkowej przedmiotowego gruntu. Z powyższych względów postanowieniem z dnia [...] maja 2018 r. organ ten z urzędu zawiesił ww. postępowanie.

W ocenie Starosty w przypadku niezakończenia rekultywacji gruntów zastosowanie znajdują zapisy art. 28 ust. 3 i 4 uogrl przewidujące sankcje za naruszenie przepisów ustawy, które uzależnione są od rozmiaru ograniczenia wartości użytkowej gruntów. Zgodnie z art. 28 ust. 5 uogrl rozmiar ograniczenia, o którym mowa powyżej ustala się na podstawie dwóch odrębnych opinii rzeczoznawców. Natomiast w myśl art. 28 ust. 7 uogrl decyzje w tym zakresie, w odniesieniu do gruntów leśnych, wydaje dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych. Wobec tego w przypadku postępowań dotyczących ustalenia sankcji za naruszenie przepisów w zakresie rekultywacji gruntów leśnych, nie znajduje zastosowania art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 uogrl..

W odpowiedzi na wniosek Dyrektor RDLP w P. podniósł, że zastosowanie opłaty rocznej podwyższonej o 200 % z tytułu niezakończenia rekultywacji przedmiotowych gruntów wymaga uprzedniego rozstrzygnięcia przez Starostę L. zagadnienia wstępnego, tj. określenia w trybie decyzji administracyjnej - stopnia całkowitej utraty wartości użytkowych gruntów. Mowa jest więc o dwóch różnych rozstrzygnięciach, do których wydania zobowiązane są różne organy administracji. Pierwsze rozstrzygnięcie stanowi wydawana przez starostę decyzja (bądź decyzje) w sprawie rekultywacji i zagospodarowania, na co jednoznacznie wskazuje art. 22 ust. 1 i 2 uogrl, drugie zaś polega na zastosowaniu opłaty rocznej podwyższonej, którą w przypadku gruntów leśnych określa dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych, co wynika wprost z art. 28 ust. 7 w zw. z art. 28 ust. 3 uogrl. W oparciu o powyższą argumentację organ wniósł o wskazanie Starosty L. jako organu właściwego do określenia stopnia ograniczenia lub utraty wartości użytkowej przedmiotowych gruntów.

Strona 1/2