Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia wniosku Starosty Powiatu [...] w sprawie poniesienia kosztów rekultywacji przeprowadzonej na działce nr [...] przez K. P.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Stahl Sędziowie: Sędzia NSA Maciej Dybowski (spr.) Sędzia del. WSA Czesława Nowak - Kolczyńska Protokolant: starszy asystent sędziego Iwona Ścieszka po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] 2013 r., nr [...] o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Samorządowym Kolegium Odwoławczym [...] a Generalnym Dyrektorem Ochrony Środowiska w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia wniosku Starosty Powiatu [...] z dnia 31 maja 2012 roku o stwierdzenie nieważności decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] 2007 r. nr SKO 4135/18/07 uchylającej decyzję Starosty Powiatu Wrocławskiego z dnia 16 kwietnia 2007 r. nr [...] umarzającej postępowanie tego organu w sprawie poniesienia kosztów rekultywacji przeprowadzonej na działce nr [...] przez K. P. postanawia: wskazać Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska jako organ właściwy do rozpoznania wniosku.

Uzasadnienie strona 1/5

Samorządowe Kolegium Odwoławcze [...] wnioskiem z 12 listopada 2013 r., na podstawie art. 4 w zw. z art. 15 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej ppsa) i art. 22 § 2 kpa wniosło o rozstrzygniecie sporu kompetencyjnego między Samorządowym Kolegium Odwoławczym [...] a Generalnym Dyrektorem Ochrony Środowiska w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia wniosku Starosty Powiatu [...] z 31 maja 2012 r. o stwierdzenie nieważności decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z [...] 2007 r. nr SKO [...], uchylającej decyzję Starosty Powiatu [...] z [...] 2007 r. nr [...] i umarzającej postępowanie tego organu w sprawie poniesienia kosztów rekultywacji przeprowadzonej na działce nr [...], obręb [...], przez K. P.

W uzasadnieniu wniosku Samorządowe Kolegium Odwoławcze [...] (dalej Kolegium) wskazało, że Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska (dalej Generalny Dyrektor) przekazał Kolegium "wniosek Starosty Powiatu [...] z 31 maja 2012 r. o stwierdzenie, na podstawie art. 156 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej kpa) nieważności decyzji Kolegium z [...] 2007 r. znak [...], uchylającej decyzję Starosty Powiatu [...] z [...] 2007 r., znak [...] i umarzającej postępowanie tego organu w sprawie poniesienia kosztów rekultywacji przeprowadzonej na działce [...], obręb [...], przez K. P.". Generalny Dyrektor, przekazując niniejszy wniosek stwierdził, że zgodnie z art. 157 § 1 kpa "właściwy do stwierdzenia nieważności decyzji w przypadkach wymienionych w art. 156 jest organ wyższego stopnia, a gdy decyzja wydana została przez ministra lub samorządowe kolegium odwoławcze - ten organ".

Kolegium wskazało, że w powołanym przez Starostę wyroku WSA w Warszawie z 22 listopada 2011 r., IV SA/Wa 1477/11 (dalej wyrok IV SA/Wa 1477/11) stwierdzono, że: "Inaczej ma się jednak w danym przypadku sprawa kompetencji organu odwoławczego (Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska - przyp. Kolegium). Nie był on wprawdzie z urzędu obowiązany do badania, czy orzeczenie z 2007 (ww. decyzja Kolegium) jest dotknięte jedną z kwalifikowanych wad w ramach niniejszego postępowania (zasada domniemania niewadliwości orzeczeń). Trzeba mieć jednak na uwadze treść wniesionego w sprawie odwołania, gdzie Strona (reprezentujący Skarb Państwa Starosta Powiatu [...]) podnosi zasadność wyeliminowania z obrotu prawnego orzeczenia Samorządowego Kolegium Odwoławczego z 2007 r. Wobec braku sprecyzowania żądania organ winien był wyjaśnić, jaka jest intencja Strony tzn., w jakim trybie wnosi o wyeliminowanie tego aktu z obrotu. Należy uwzględnić przy tym, iż zadaniem organu odwoławczego nie jest kontrola legalności orzeczenia organu I instancji, lecz ponowne orzeczenie w sprawie (art. 15 kpa), stąd bez znaczenia jest, iż orzeczenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska, jako związanego stanem prawnym na dzień orzekania i niemającego kompetencji do jego kwestionowania, nie narusza prawa. Kiedy żądanie w zakresie uruchomienia trybu eliminacji orzeczenia z 2007 r. (decyzji Kolegium) zostałoby doprecyzowane, zasadnym byłoby orzec wpierw w przedmiocie tego wniosku (podkr. Kolegium), a dopiero w dalszej kolejności rozpoznać, co do meritum, odwołanie. Wprawdzie w niniejszej sprawie nie zachodziły przesłanki zawieszenia postępowania, w myśl art. 97 § 1 pkt 4 kpa, bowiem właściwym do orzekania w obu sprawach (odwołania i we wskazanych trybach nadzwyczajnych) jest ten sam organ (podkr. Kolegium), jednak zasady ekonomii procesowej (art. 12 kpa) przemawiają za wcześniejszym rozpatrzeniem wniosku o kontrolę orzeczenia, które stanowi przesłankę orzekania (tu umorzenia postępowania). W innym bowiem wypadku, gdy żądanie zostanie doprecyzowane nie można wykluczyć, iż akt, w oparciu o który orzekał obecnie organ, zostanie wyeliminowany z obrotu, co z kolei skutkowałoby potrzebą wzruszenia zapadłego w przedmiotowej sprawie orzeczenia o umorzeniu postępowania".

Strona 1/5