Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Zofia Flasińska po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 18 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Sz 940/14 w sprawie ze skargi S. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego postanawia: umorzyć postępowanie kasacyjne.
Wyrokiem z dnia 18 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Sz 940/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę S. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z dnia [...] lipca 2014 r. o odmowie umorzenia postępowania egzekucyjnego prowadzonego wobec skarżącego na podstawie tytułu wykonawczego nr [...] z dnia [...] lutego 2014 r. wystawionego przez Powiatowego Lekarza Weterynarii w G.
Skargę kasacyjną od tego wyroku wniósł S. K., reprezentowany przez adwokata w ramach udzielonego skarżącemu prawa pomocy.
Pismem z dnia 25 marca 2015 r. Powiatowy Lekarz Weterynarii w G. poinformował Sąd, że w dniu [...] października 2014 r. stwierdził wygaśnięcie decyzji własnej nakazującej poprawę warunków utrzymania bydła z uwagi na brak przedmiotu decyzji. Decyzja ta została doręczona stronie. Następnie postanowieniem z dnia [...] października 2014 r. umorzono w całości postępowanie egzekucyjne prowadzone wobec S.K. oraz uchylono postanowienie o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia wraz z tytułem wykonawczym.
W piśmie z dnia 20 kwietnia 2015 r. pełnomocnik skarżącego kasacyjnie oświadczył, że w związku z umorzeniem postępowania egzekucyjnego prowadzonego wobec S. K. oraz uchyleniem postanowienia o nałożeniu grzywny, cofa skargę kasacyjną. Jednocześnie wniósł o nieobciążanie skarżącego kosztami postępowania oraz przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie p.p.s.a., skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę, sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania (art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a.).
Zgodnie z art. 193 p.p.s.a., jeżeli nie ma szczególnych przepisów postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, do postępowania tego stosuje się odpowiednio przepisy postępowania przed wojewódzkim sądem administracyjnym.
W związku z tym, że skarga kasacyjna od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 18 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Sz 940/14 została skutecznie cofnięta, Naczelny Sąd Administracyjny umorzył postępowanie kasacyjne w tej sprawie na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. w zw. z art. 193 p.p.s.a.
Naczelny Sąd Administracyjny nie orzekł o wynagrodzeniu pełnomocnika ustanowionego w ramach prawa pomocy, gdyż przepisy art. 209 i art. 210 p.p.s.a. mają zastosowanie tylko do kosztów postępowania między stronami. Natomiast wynagrodzenie dla pełnomocnika z urzędu należne od Skarbu Państwa (art. 250 p.p.s.a.), przyznawane jest przez wojewódzki sąd administracyjny w postępowaniu określonym w przepisach art. 250 - 261 p.p.s.a.