Dnia 12 kwietnia 2012 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jerzy Bujko po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2012 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. sp. z o.o. z siedzibą w B. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 grudnia 2011 roku, sygn. akt IV SA/Wa 738/11 odrzucającego skargę M. sp. z o.o. z siedzibą w B. na postanowienie Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia [...] grudnia 2010 roku, nr [...] w przedmiocie uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 1 grudnia 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę M. sp. z o.o. z siedzibą w B. na postanowienie Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia [...] grudnia 2010 r. w przedmiocie uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego i budynku gospodarczego na działce nr [...] wraz z sieciami uzbrojenia terenu oraz zjazdem z działki nr [...] położonych w B. W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że zgodnie z art. 53 ust. 5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) uzgodnienie decyzji o warunkach zabudowy następuje w trybie art. 106 k.p.a. w drodze postanowienia, z zastrzeżeniem, że zażalenie na takie postanowienie służy jedynie inwestorowi. Przepis ten obowiązuje od dnia 17 lipca 2010 r., a jego brzmienie nadane zostało art. 70 pkt 6 lit. b ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. Nr 106, poz. 675). W sprawach wszczętych i niezakończonych do dnia wejścia w życie tego aktu decyzją ostateczną inwestor miał wybór przepisów, na podstawie których, będzie prowadzone postępowanie w przedmiocie jego wniosku, gdyż zgodnie z art. 80 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych o spraw o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w sprawach tych przepisy dotychczasowe stosuje się na wniosek inwestora, który może być złożony najpóźniej w terminie 2 miesięcy od dnia wejścia w życie tej ustawy. W niniejszej sprawie wniosek taki nie został złożony, zatem zastosowanie miały przepisy w nowym brzemieniu. Sąd uznał, że skoro jedynie inwestor miał prawo do złożenia zażalenie na rozstrzygnięcie organu I instancji, to w konsekwencji również wyłącznie inwestor miałby prawo wnieść w tej sprawie skargę kasacyjną stosownie do art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270), zgodnie z którym skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie.
Skargę kasacyjną od powyższego postanowienie wniósł M. sp. z o.o. domagając się uchylenia zaskarżonego postanowienia i rozpoznania skargi, ewentualnie przekazania sprawy do ponownego rozpoznania oraz zasądzenia kosztów postępowania według norm przepisanych. W skardze kasacyjnej zarzucono zaskarżonemu postanowieniu naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 1 § 1 i § 2, art. 3 § 2 oraz art. 50 p.p.s.a. poprzez przyjęcie, że skarga została wniesiona przez nieuprawniony pomiot oraz że skarżący nie ma interesu prawnego w rozpatrzeniu skargi, a także art. 141 § 4 w związku z art. 166 p.p.s.a. poprzez pominięcie wyjaśnienia interesu prawnego skarżącego we wniesieniu skargi oraz zarzucono naruszenie prawa materialnego, tj. 53 ust. 5 w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez przyjęcie, że przepis ten ma zastosowanie także do uzgodnień Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego dokonywanych w trybie art. 87 ust. 5 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. Prawo lotnicze (Dz.U. z 2006 r. nr 100, poz. 696 ze zm.).