Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Włodzimierz Ryms (sprawozdawca), Sędziowie NSA: Jan Kacprzak, Marek Stojanowski, po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Stowarzyszenia P. z siedzibą w R. o wyłączenie sędziego Krystyny Borkowskiej w sprawie ze skarg kasacyjnych Stowarzyszenia P. z siedzibą w R. oraz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 29 lipca 2008 r., sygn. akt II SA/Rz 82/08 w sprawie ze skargi Stowarzyszenia P. z siedzibą w R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia [...] grudnia 2007 r., nr [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej postanawia: oddalić wniosek o wyłączenie sędziego Krystyny Borkowskiej.
Na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2010 r. w sprawie ze skarg kasacyjnych Stowarzyszenia P. z siedzibą w R. oraz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 29 lipca 2008 r. w sprawie ze skargi Stowarzyszenia P. z siedzibą w R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia [...] grudnia 2007 r. w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej prezes Stowarzyszenia P. wniósł o wyłączenie sędziego Krystyny Borkowskiej od rozpoznania tej sprawie, ponieważ nie jest merytorycznie przygotowana do rozpoznania sprawy, bowiem w dniu 4 lutego 2010 r. rozpoznała sprawę bez powołania biegłego. Wniosek ten został uzupełniony w piśmie skarżącego z dnia 16 kwietnia 2010 r.
Sędzia NSA Krystyna Borkowska złożyła oświadczenie, z którego wynika, że między nią a stronami postępowania nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 18 i 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Instytucja wyłączenia sędziego zarówno z mocy prawa, jak i na wniosek strony jest istotną gwarancją procesową, która ma zapewnić rozpoznanie sprawy przez sąd w takim składzie orzekającym, którego sędziowie nie pozostają w relacjach osobistych ze stronami oraz nie mieli określonych wcześniej związków z rozpoznawaną sprawą. Ratio legis przepisów o wyłączeniu sędziego, we wszystkich procedurach sądowych sprowadza się do eliminowania przyczyn, które mogą skutkować wątpliwościami, co do bezstronności i obiektywizmu sędziego w rozpoznaniu określonej sprawy. Poza wypadkami wyłączenia z mocy samego prawa (art. 18 § 1 Prawa o postępowaniu przed sadami administracyjnymi) wyłączenie sędziego następuje na wniosek wówczas, jeżeli zachodzą takie okoliczności, które mógłby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego.
Okoliczność, iż strona kwestionuje kompetencje sędziego, powołując się na wyrok wydany w innej sprawie, nie stanowi okoliczności tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego w tej sprawie (art. 19 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Zatem wniosek sędziego Krystyny Borkowskiej o wyłączenie w tej sprawie podlega oddaleniu, bowiem przytoczona okoliczność nie wywołuje wątpliwości co do jego bezstronności w rozpoznawaniu tej sprawy.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia.