Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zofia Flasińska po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z. M. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 12 września 2012 r., sygn. akt II SA/Gd 409/12 o odrzuceniu skargi Z. M. na postanowienie Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gdańsku z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania w sprawie pozwolenia wodnoprawnego postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku postanowieniem z dnia 12 września 2012 r., sygn. akt II SA/Gd 409/12, odrzucił skargę Z. M. na postanowienie Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gdańsku z dnia [...] sierpnia 2011 r. w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania w sprawie pozwolenia wodnoprawnego.
Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
D. G. wniósł do Starosty B. o wydanie pozwolenia wodnoprawnego na korzystanie z wód rzeki G. do celów energetycznych w miejscowości B. M., Gmina L. dla potrzeb małej elektrowni wodnej na okres 20 lat od dnia utraty bytu w obrocie prawnym decyzji Starosty B. z [...] sierpnia 2001 r.
Pismem z dnia 6 maja 2011 r. Z. M. wniósł o zawieszenie postępowania w tej sprawie na podstawie art. 97 pkt 4 k.p.a. z uwagi na to, że wystąpił do Wojewody Pomorskiego z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji Starosty B. z dnia [...] sierpnia 2001 r. Wojewoda przekazał wniosek Dyrektorowi Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gdańsku i sprawa ta do chwili obecnej nie została załatwiona. Z. M. wskazał, że złożył również wniosek o cofnięcie decyzji Starosty B. z dnia [...] sierpnia 2001 r.
Postanowieniem z dnia [...] maja 2011 r. Starosta B. odmówił zawieszenia postępowania w tej sprawie. Starosta stwierdził, że rozstrzygnięcie dotyczące stwierdzenia nieważności decyzji Starosty B. z dnia [...] sierpnia 2001 r. oraz postępowanie w sprawie cofnięcia tej decyzji nie mają wpływu na wynik toczącego się obecnie postępowania w przedmiocie udzielenia pozwolenia wodnoprawnego, gdyż wnioskodawca wystąpił o udzielenie takiego pozwolenia od dnia utraty bytu decyzji z dnia [...] sierpnia 2001 r.
Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gdańsku, postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2011 r., utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji, podzielając argumentację Starosty.
Rozpoznając skargę od powyższego rozstrzygnięcia, Sąd I instancji uznał, iż jest ona niedopuszczalna i podlega odrzuceniu. Stosownie do art. 3 § 2 pkt 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) - dalej p.p.s.a., sąd orzeka w sprawach skarg na postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty. Zaskarżone postanowienie natomiast nie należy do żadnej z w/w kategorii postanowień, albowiem ani nie rozstrzyga o istocie sprawy, ani nie kończy postępowania. Zdaniem Sądu, w aktualnym stanie prawnym, nie służy na nie również zażalenie.
Sąd wskazał, iż przepis art. 101 § 3 k.p.a. do dnia 10 kwietnia 2011 r. miał następującą treść: "Na postanowienie w sprawie zawieszenia postępowania służy stronie zażalenie." Wobec takiego brzmienia tego przepisu przyjmowano, że zażalenie przysługuje na wszystkie rodzaje postanowień w przedmiocie zawieszenia. Nowielizacja kodeksu postępowania administracyjnego wprowadzona ustawą z 3 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 6, poz. 18), która weszła w życie 11 kwietnia 2011 r. (a więc obowiązująca już w dacie wydania postanowienia organu I instancji) zmieniła treść art. 101 § 3 k.p.a. Przepis ten obecnie brzmi: "Na postanowienie w sprawie zawieszenia postępowania albo odmowy podjęcia zawieszonego postępowania służy stronie zażalenie". Dodanie do dotychczasowej treści art. 101 § 3 k.p.a. sformułowania "albo odmowy podjęcia zawieszonego postępowania" zmienia - zdaniem Sądu I instancji - sens i rozumienie zawartego w tym przepisie pojęcia "w sprawie zawieszenia" w taki sposób, że od 11 kwietnia 2011 r. oznacza ono jedynie postanowienie o zawieszeniu postępowania. Skoro zażalenie nie służy na podjęcie zawieszonego postępowania, to nie może też służyć na odmowę zawieszenia postępowania, gdyż skutek obu tych postanowień jest taki sam, a mianowicie że postępowanie administracyjne jest kontynuowane. Organ w jednym i w drugim przypadku (zarówno przy postanowieniu o odmowie zawieszenia, jak i przy postanowieniu o podjęciu zawieszonego postępowania) ocenia czy istnieją przeszkody do dalszego prowadzenia postępowania administracyjnego. Sąd I instancji wskazał, że w przypadku rozpoznawania wniosku o podjęcie zawieszonego postępowania organ nie tylko bada czy ustały przyczyny jego zawieszenia, ale ponownie ocenia samą zasadność zawieszenia, bowiem gdy nie było podstaw do zawieszenia organ w każdym czasie obligowany jest podjąć postępowanie. Dokonując wykładni obecnej treści art. 101 § 3 k.p.a., Sąd uznał, iż brak jest podstaw do przyjęcia dopuszczalności zażalenia na postanowienie o odmowie zawieszenia, w sytuacji gdy nie przysługuje ono na postanowienie o podjęciu zawieszonego postępowania. W każdym z tych przypadków zasadność odmowy zawieszenia i zasadność podjęcia zawieszonego postępowania podlegać będzie kontroli instancyjnej w ramach odwołania od decyzji.