Skarga kasacyjna na postanowienie WSA w Bydgoszczy w sprawie ze skargi J. S., A. K., E. O., A. O. oraz A. O. na bezczynność Wójta Gminy D. w przedmiocie zwrotu części nadpłaty nienależnie uiszczonej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oraz zwrotu odsetek od całości opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości
Uzasadnienie strona 2/4

Sąd zwrócił uwagę, że w decyzji ustalającej jednorazową opłatę z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, tzw. rentę planistyczną, nie jest dopuszczalne zawieranie w treści decyzji określenia terminu płatności opłaty. W konsekwencji nie powstaje zaległość w płatności tej opłaty, niedopuszczalne jest zatem naliczanie i żądanie odsetek za zwłokę. Nie ma więc również możliwości odraczania terminu płatności, rozkładania opłaty na raty, stosowania ulg w opłacie czy umorzenia jej (por. wyrok NSA z 21 czerwca 2012 r., II OSK 606/11). Renta planistyczna stanowi dochód gminy, o jakim mowa w art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Sąd wskazał, że omawiane świadczenie nosi cechy podatku w świetle art. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, tzn. jest świadczeniem publicznoprawnym, nieodpłatnym, przymusowym i bezzwrotnym na rzecz jednostki samorządu terytorialnego, ale wbrew wymaganiom przywołanej normy prawnej - niewynikającym z ustawy podatkowej, wynika bowiem z ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zwanej dalej "u.p.z.p.". Z przepisów tej ustawy w żaden sposób nie wynika, że ustawodawca nadał rencie planistycznej status podatku, brak jest zatem podstaw do domniemywania stosowania względem tej opłaty przepisów ustawy podatkowej. Zatem - skoro obowiązek uiszczenia renty planistycznej wynika wprost z ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, która nie jest ustawą podatkową, nie sposób stosować do niej przepisów Ordynacji podatkowej (por. wyrok NSA z 3 września 2004 r., OSK 520/04).

Stwierdzenie nieważności decyzji nakładającej obowiązek uiszczenia jednorazowej opłaty planistycznej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego daje podstawę do domagania się zwrotu uiszczonej opłaty. Jest to jednak roszczenie o charakterze cywilnym, rozstrzygane przez sądy powszechne. W przypadku, gdy gmina nie zwróci kwoty opłaty właścicielowi nieruchomości, będzie on mógł wnieść powództwo do właściwego sądu. W sytuacji tej wójt (burmistrz, prezydent miasta) nie może wszcząć postępowania administracyjnego w sprawie zwrotu opłaty planistycznej.

Z przedstawionych wyżej względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 p.p.s.a. skargę jako niedopuszczalną odrzucił.

Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia opartą na przesłankach z art. 174 pkt 1 i 2 p.p.s.a. złożyli J. S., A. K., E. O., A. O. i A. O., wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie prawa materialnego polegające na błędzie subsumcji przez niezastosowanie do zaistniałego stanu faktycznego przepisu art. 60 pkt 7 oraz art. 67 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1870) i błędne uznanie, że opłata planistyczna nie stanowi niepodatkowej należności budżetowej o charakterze publicznoprawnym w rozumieniu ww. przepisu i w związku z tym niezastosowanie przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.) i odpowiednio przepisów działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.), w tym rozdziału 9 traktującego o nadpłacie.

Strona 2/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6157 Opłaty związane ze wzrostem wartości nieruchomości
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wójt Gminy