Skarga kasacyjna na decyzję Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w W. w przedmiocie zdolności do służby wojskowej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Hauser po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 27 czerwca 2007 r., sygn. akt IV SA/Wr 257/07 w przedmiocie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi R. W. na decyzję Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w W. z dnia [...] w przedmiocie zdolności do służby wojskowej postanawia oddalić skargę kasacyjną

Inne orzeczenia o symbolu:
6249 Inne o symbolu podstawowym 624
Inne orzeczenia z hasłem:
Powszechny obowiązek obrony
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojskowa Komisja Lekarska
Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowieniem z dnia 27 czerwca 2007 r., sygn. akt IV SA/Wr 257/07 odrzucił skargę R. W. na decyzję Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w W. z dnia [...] w przedmiocie zdolności do służby wojskowej. Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skarżący wniósł skargę po upływie terminu przewidzianego w art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwana dalej p.p.s.a.). Sąd zaznaczył, iż z akt sprawy wynika, że skarżący otrzymał przedmiotową decyzję w dniu 6 marca 2006 r. Powoduje to, iż 30-dniowy termin do wniesienia skargi na przedmiotową decyzję upływał 5 kwietnia 2006 r. (czwartek), a zatem wniesienie skargi dnia 7 kwietnia 2006 r. nastąpiło z uchybieniem terminu do jej wniesienia. Dodatkowo Sąd I-instancji podkreślił, iż skarżący nie wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.

W skardze kasacyjnej, sporządzonej przez adwokata, skarżący zarzucił postanowieniu WSA z dnia 27 czerwca 2007 r. błędy w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mające wpływ na jego treść, a przez to naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 53 §1 p.p.s.a., poprzez przyjęcie, iż skarżący przekroczył trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi. Zdaniem pełnomocnika skarżącego data przyjęta przez Sąd jest prawdopodobnie datą awizowania. Wskazuje on, iż z niewyraźnego pisma wynika, iż mógł to być 5 lub 6 marca 2007 r. W uzasadnieniu zaznaczono, iż z orzeczenia WSA nie wynika na jakiej podstawie ustalono datę doręczenia orzeczenia i jakie dowody przeprowadzono na tą okoliczność. Ponadto w skardze kasacyjnej podkreślono, iż skarżący zaprzecza, że przesyłkę przyjął w innym terminie niż 8 marca 2007 r.

Powołując się na tak przytoczoną podstawę kasacyjną skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi I-instancji celem skierowania na rozprawę i nadania jej biegu.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skargę kasacyjną należy oddalić. Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przyjmuje jako jeden z wymogów formalnych skargi do sądu administracyjnego zachowanie terminu do złożenia skargi. Według art. 53 tej ustawy "Skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie (§ 1). W przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (§ 2). Prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich mogą wnieść skargę w terminie sześciu miesięcy od dnia doręczenia stronie rozstrzygnięcia w sprawie indywidualnej, a w pozostałych przypadkach w terminie sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie aktu lub podjęcia innej czynności uzasadniającej wniesienie skargi. Termin ten nie ma zastosowania do wnoszenia skarg na akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej (§ 3)".

W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego trafnie przyjęto, iż wniesienie skargi dnia 7 kwietnia 2006 r. nastąpiło z uchybieniem terminu do jej wniesienia. Należy bowiem podkreślić, iż ze zwrotnego potwierdzenia odbioru przesyłki poleconej zawartego w aktach sprawy administracyjnej (dołączonych do akt sądowych mniejszej sprawy) jednoznacznie wynika, iż doręczenie zaskarżonej decyzji nastąpiło w dniu 6 marca 2007 r. Należy dodatkowo zaznaczyć, iż wbrew twierdzeniom skargi kasacyjnej na zwrotnym potwierdzeniu odbioru tego pisma widnieją (czytelnie i wyraźnie) zarówno data odbioru - 6.03. 2007 r., jak i podpis adresata - R. W.. Skoro więc skarżący otrzymał przedmiotową decyzję Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w W. w dniu 6 marca 2006 r., to zasadnie Sąd I-instancji przyjął, iż termin do wniesienia skargi na tę decyzję upływał 5 kwietnia 2006 r. (czwartek).

Z tych względów, działając na podstawie art. 184 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skargę kasacyjną należało oddalić.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6249 Inne o symbolu podstawowym 624
Inne orzeczenia z hasłem:
Powszechny obowiązek obrony
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojskowa Komisja Lekarska