Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz /spr./ Sędziowie sędzia NSA Jerzy Bujko sędzia del. WSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej G. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 13 czerwca 2007 r., sygn. akt IV SA/Gl 1307/06 w sprawie ze skargi G. O. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia: odrzucić skargę kasacyjną
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 13 czerwca 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę wniesioną przez G. O. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...], którą to decyzją odmówiono stwierdzenia u G. O. choroby zawodowej wymienionej w pozycji [...] wykazu chorób zawodowych określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, poz. 1115) - dalej zwanego rozporządzeniem z dnia z dnia 30 lipca 2002 r.
W uzasadnieniu powyższego wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, iż decyzją z dnia [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w R. Ś., w oparciu o art. 104 § 1 i § 2 k.p.a. i art. 5 pkt 4 a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 1998 r., Nr 90, poz. 575 ze zm.), stwierdził u G. O. chorobę zawodową w postaci zatrucia [...] w miejscu pracy z podrażnieniem dróg oddechowych [...], wymienioną w pozycji [...] wykazu chorób zawodowych określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r.
Odwołanie od tej decyzji złożyła [...] S.A. [...] wnosząc o jej uchylenie.
Decyzją z [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w K., powołując się na art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. W uzasadnieniu wyjaśnił, iż w sprawie G. O. dochodzenie epidemiologiczne wykazało, że pracując na stanowisku [...] w dniu [...], kiedy to doszło do wypadku [...], był on eksponowany na [...] powstałe w trakcie wybuchu i zapalenia się [...], gdzie uległ ostremu zatruciu [...] lekkiego stopnia. Następnie był leczony i diagnozowany w Szpitalu Instytutu Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S., gdzie wydano orzeczenie lekarskie, w którym potwierdzono ostre zatrucie [...] lekkiego stopnia z podrażnieniem dróg oddechowych [...] i zakwalifikowano rozpoznaną chorobę do poz. [...] wykazu chorób zawodowych.
W wyniku skargi wniesionej przez skarżącą [...] SA [...], która nie podzieliła stanowiska organu odwoławczego i jego argumentacji, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 11 marca 2005 r. sygn. akt 3/11 SA/Ka 1985/03 uchylił decyzję organu odwoławczego, jak również poprzedzającą ją decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w R. Ś. z dnia [...].
W uzasadnieniu swego wyroku Sąd podkreślił, iż w rozpoznawanej sprawie akta przedmiotowej sprawy nie zawierają wymaganych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. dokumentów tj. zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej oraz oceny narażenia zawodowego, którą sporządza się przy wykorzystaniu dokumentacji gromadzonej na podstawie odrębnych przepisów przez pracodawców i jednostki organizacyjne Państwowej Inspekcji Sanitarnej, a także, jeśli postępowanie dotyczy aktualnego zatrudnienia, na podstawie oceny przeprowadzonej bezpośrednio u pracodawcy. Powyższe pozwala zatem w ocenie Sądu przyjąć, iż w niniejszym postępowaniu pominięto całkowicie obowiązek przeprowadzenia dochodzenia epidemiologicznego, co uniemożliwiło zajęcie i uzasadnienie stanowiska przez skarżącą [...] S.A. [...] w tej kwestii, a tym samym jej udziału w postępowaniu o stwierdzenie choroby zawodowej u G. O.. W ocenie Sądu uzasadnione jest również stanowisko, iż obwiązujący wykaz chorób zawodowych nie wymienia takiej choroby jak rozpoznana przez jednostkę diagnostyczną, tj. "zatrucie [...] lekkiego stopnia". W tym zakresie zdaniem Sądu organ nie przeprowadził jakiegokolwiek wywodu jakimi innymi substancjami chemicznymi zatruł się G. O., bowiem nie istnieje taka substancja chemiczna jak "[...]". Skoro organ przyjął, że zatrucie nastąpiło [...], to winien był ustalić jakie substancje chemiczne wchodzące w skład tych [...] i które z tych substancji spowodowały zatrucie u wymienionego pracownika. Sąd podkreślił również, że wypadek przy pracy i choroba zawodowa to dwa różne pojęcia prawne na oznaczenie skutków zadziałania na pracownika przyczyny zewnętrznej, związanej z pracą (art. 3 ust. 1 oraz art. 4 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych - Dz. U. Nr 199, poz. 1673 ze zm.). Choroba zawodowa pozostaje w związku przyczynowym z samą pracą, jej rodzajem, charakterem, warunkami jej wykonywania. Wypadek zaś jest zdarzeniem nagłym, a więc mającym miejsce w krótkim czasie wywołanym przyczyną zewnętrzną, pozostającym w związku z pracą, różny jest więc charakter związku zachorowania z pracą. Choroba zawodowa jest zawsze skutkiem samych warunków pracy, a nie jakiejkolwiek innej przyczyny pozostającej w związku z wykonywaniem pracy (por. wyrok NSA z 2 kwietnia 1999 r. II SA/Ka 1313/97, publik. Prawo pracy 2000/5/35). Zatem zdarzenia mającego cechy wypadku przy pracy nie można jednocześnie zakwalifikować jako choroby zawodowej. W rozpoznawanej sprawie organ administracji powinien był więc wykazać, że zachorowanie wymienione w wykazie chorób zawodowych jest skutkiem warunków pracy, a nie jakiejkolwiek innej przyczyny pozostającej w związku z wykonywaniem pracy, co wskazuje na naruszenie art. 80 k.p.a.