Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 5 października 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P.J. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 kwietnia 2021 r. sygn. akt VII SAB/Wa 33/21 o odrzuceniu skargi P.J. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. w przedmiocie podjęcia środków zabezpieczających oraz wydania decyzji administracyjnej postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 1 kwietnia 2021 r. VII SAB/Wa 33/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę P.J. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. w przedmiocie podjęcia środków zabezpieczających oraz wydania decyzji administracyjnej oraz zwrócił skarżącemu kwotę 100 zł uiszczoną tytułem wpisu od skargi.
W uzasadnieniu skargi skarżący podkreślił, że Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w S. nie podjął żadnych niezbędnych środków zabezpieczających, o których mowa w art. 69 ust. 1 ustawy Prawo budowlane. Organ powinien niezwłocznie podjąć działania w celu usunięcia niebezpieczeństwa dla ludzi i mienia w budynku przy ul. [...] w B. poprzez przede wszystkim wyprowadzenie osób zajmujących lokal w tym budynku i zakwaterowanie ich w innym lokalu zorganizowanym przez organ oraz zabezpieczenie mienia tych osób tam znajdującego się. Tylko ten środek jest skuteczny i daje gwarancję, iż życie lub zdrowie tych osób nie będzie zagrożone czynnikami wynikającymi ze stanu i właściwości przedmiotowego budynku.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie lub oddalenie w całości, w przypadku uznania, iż brak jest podstaw do odrzucenia skargi.
Wskazał, że analiza art. 69 ust. 1 i 2 ustawy Prawo budowlane pozwala na stwierdzenie, iż regulacja ta ustanawia specyficzną, dwuetapową procedurę reagowania przez właściwe organy na wystąpienie konieczności niezwłocznego podjęcia działań mających na celu usunięcie niebezpieczeństwa dla ludzi lub mienia. W pierwszej kolejności organ nadzoru budowlanego winien ustalić, że zachodzi konieczność podjęcia działań zabezpieczających oraz przeprowadzić, albo zlecić przeprowadzenie odpowiednich działań, które przeważnie przyjmą postać wykonywania określonych robót przez wyspecjalizowany podmiot gospodarczy. W takiej sprawie, na tym etapie ustawodawca nie przewidział wszczynania przez organy jakiegokolwiek sformalizowanego postępowania administracyjnego, ani zakończenia postępowania decyzją administracyjną. Czynność organu polegająca na podjęciu bądź zleceniu działań zmierzających do usunięcia niebezpieczeństwa dla ludzi lub mienia ma charakter czynności materialno-technicznej. Do wszczęcia postępowania administracyjnego dochodzi natomiast dopiero na etapie obciążania właściciela lub zarządcy obiektu budowlanego kosztami podjętych działań zabezpieczających i dopiero od tegoż etapu do postępowania organu nadzoru budowlanego stosuje się wprost przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.
W związku z powyższym, w ocenie organu, brak jest postępowania, w stosunku do którego organ miałby nie podejmować czynności. Zarzuty skargi w istocie sprowadzają się do tego, że skarżący żąda od organu dokonania czynności, do których zobowiązany jest sam jako właściciel budynku.
Nadto organ podniósł, że czynność organu z art. 69 ustawy Prawo budowlane nie jest skierowana bezpośrednio do strony postępowania, tylko ma na celu ochronę określonych dóbr w sytuacji nagłej i ma w istocie charakter wewnętrzny. W związku z tym czynność ta nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego w drodze skargi na bezczynność.