Skarga kasacyjna na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad w przedmiocie odmowy uzgodnienia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie stacji gazu płynnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Rzążewska po rozpoznaniu w dniu 18 października 2006r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. J. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 lipca 2006r., sygn. akt IV SA/Wa 1021/06 w sprawie ze skargi A. J. na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] marca 2006r., nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie stacji gazu płynnego p o s t a n a w i a oddalić skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 3 lipca 2006r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę A. J. na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] marca 2006r. W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że profesjonalny pełnomocnik winien uiścić wpis od skargi w terminie do jej wniesienia, pod rygorem jej odrzucenia bez wzywania do uzupełnienia tego braku. Zgodnie bowiem z regulacją art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "ustawą" pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania, albo odrzuca bez wezwania do uiszczenia opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej. Skoro Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 7 marca 2006r. (sygn. akt SK 11/05, Dz. U. Nr 45, poz. 322) uznał ust. 2 § 5 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193) zwanego dalej "rozporządzeniem", który przewidywał, że wpis stały od skargi wnoszonej przez adwokata lub radcę prawnego uiszcza się na wezwanie po przekazaniu skargi sądowi za niezgodny z powołanym art. 221 ustawy i art. 2 Konstytucji RP to od dnia 17 marca 2006r. (data publikacji wyroku TK) to sąd zwolniony jest z obowiązku wzywania do uiszczenia opłaty stałej od skargi wniesionej przez profesjonalnego pełnomocnika. W konkluzji Sąd uznał, że w sytuacji, gdy zaskarżone rozstrzygnięcie zostało skarżącemu doręczone 22 marca 2006r. - termin do uiszczenia wpisu od skargi wnoszonej przez radcę prawnego upływał wraz z terminem do jej wniesienia tj. 21 kwietnia 2006r., a zatem uiszczenie tego wpisu w dniu 19 czerwca 2006r. było spóźnione i skarga podlegała odrzuceniu na podstawie art. 221 ustawy.

Powyższy wywód Sądu I instancji odnosił się do argumentacji zawartej w piśmie pełnomocnika skarżącego z dnia 19 czerwca 2005r. przesłanym w odpowiedzi na wezwanie tego Sądu do nadesłania informacji czy w terminie do wniesienia skargi został od niej uiszczony wpis. W piśmie tym pełnomocnik skarżącego wskazywał na obowiązywanie powołanego ust. 2 § 5 rozporządzenia, stosownie do którego winien zostać wezwany do uiszczenia wpisu od skargi. Pełnomocnik podnosił także, że skoro zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia przy dokonywaniu wpłaty trzeba podać sygnaturę akt sądowych, to spełnienie tego wymogu nie byłoby możliwe w okresie, gdy akta znajdują się w organie administracji, który wydał decyzję. Na tej podstawie pełnomocnik wywodził istnienie obowiązku wezwania przez sąd do uiszczenia wpisu od skargi, przy której to czynności mogłaby zostać podana sygnatura sprawy potrzebna do dokonania opłaty.

Odnosząc się do tej ostatniej kwestii Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał w wymienionym orzeczeniu, że co prawda § 5 ust. 1 rozporządzenia przewiduje, że przy uiszczaniu wpisu - zarówno gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego, jak i na rachunek bankowy tego sądu - należy wskazać tytuł wpłaty i rodzaj pisma, od którego wpis jest uiszczany oraz sygnaturę akt sądowych, niemniej jednak spełnienie tego ostatniego wymogu jest praktycznie niemożliwe w okresie, gdy akta znajdują się w organie administracji, który wydał zaskarżoną decyzję, stąd uiszczenie wpisu bez podania sygnatury akt sądowych nie stanowi o wadliwym wykonaniu tej czynności i nie może być podstawą do uznania, iż wpis został uiszczony w sposób nieprawidłowy.

Strona 1/2