Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz ( spr. ) Sędziowie Sędzia NSA Marek Gorski Sędzia NSA Małgorzata Stahl Protokolant Elżbieta Maik po rozpoznaniu w dniu 8 września 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 czerwca 2005 r. sygn. akt VII SA/Wa 1370/04 w sprawie ze skargi W. B. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] sierpnia 2004 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia odrzucić skargę kasacyjną
II OSK 1115/05 U z a s a d n i e n i e
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 15 czerwca 2005 r. sygn. akt VII SA/Wa 1370/04 po rozpoznaniu skargi W. B. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] sierpnia 2004 r. utrzymującą w mocy decyzję tego organu z dnia [...] czerwca 2004 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności Decyzji Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] lutego 2004 r. stwierdzającej nieważność decyzji Wójta Gminy I. z dnia [...] sierpnia 2001 r. zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę wydanej na rzecz W. B., dotyczącej nadbudowy budynku mieszkalno-gospodarczego o część mieszkalną na działce przy ul. S. we wsi I. - oddalił skargę. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że decyzja organu wojewódzkiego wydana w postępowaniu nieważnościowym w ocenie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego jest prawidłowa, bowiem niedopuszczalne jest wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę na wniosek podmiotu, który nie dołączył do wniosku o pozwolenie na budowę decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, natomiast przedmiotowa decyzja została wydana pomimo braku decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, doszło więc do rażącego naruszenia art. 32 ust. 4 pkt 1 Prawa budowlanego z 1994 r, co obligowało właściwy organ do stwierdzenia jej nieważności w oparciu o przepis art. 156 ( 1 pkt 2 kpa. Podnoszony przez wnoszącego o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody Mazowieckiego brak zawiadomienia skarżącego o wszczęciu postępowania nieważnościowego stanowi przesłankę wznowieniową, nie jest natomiast postawą stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie W. B. ponowił zarzut nie powiadomienia go o wszczęciu postępowania nieważnościowego w sprawie wydanego mu pozwolenia na budowę a ponadto powołał się na to, iż na przedmiotową budowę nie była potrzebna zgoda sąsiada, pomimo że obiekt zrealizowany jest bezpośrednio przy granicy działki.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał skargę za niezasadną ze względu na to, że zaskarżona decyzja nie narusza prawa. Sąd podzielił stanowisko organu wydającego decyzję stwierdzającą nieważność pozwolenia na budowę co do tego, iż pozwolenie to mogło być wydane po przedstawieniu przez inwestora decyzji ustalającej warunki zabudowy i zagospodarowania terenu ze względu na to, iż budowa w istocie dotyczyła rozbiórki istniejącego budynku i budowy budynku nowego o zmienionych kształtach i powierzchni z czym wiąże się zmiana sposobu zagospodarowania terenu. Ze względu na brak tej decyzji, słusznie organ wojewódzki orzekł o stwierdzeniu nieważności pozwolenia na budowę wydanego z rażącym naruszeniem art. 32 ust. 4 pkt 1 Prawa budowlanego. Sąd podzielił też stanowisko Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, iż nie powiadomienie skarżącego o wszczęciu postępowania nieważnościowego nie ma wpływu na sprawię z wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody, gdyż jest to okoliczność stanowiąca przesłankę wznowieniową. Bez znaczenia jest też późniejsze podjęcie starań przez inwestora o wydanie decyzji ustalającej warunki zabudowy i zagospodarowania terenu.