Z istoty sądowego stosowania prawa, opartego na zasadzie niezawisłości sędziowskiej, wynika, że o niezgodności z prawem w rozumieniu przepisów art. 285a P.p.s.a. można mówić wówczas, gdy niezgodne z prawem działanie sądu ma charakter oczywisty, przekraczający granice sędziowskiej swobody wykładni i stosowania prawa.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Włodzimierz Ryms ( spr.) Sędziowie sędzia NSA Zofia Flasińska sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi J. L. o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 grudnia 2010 r., sygn. akt II OSK 1862/09 w sprawie ze skargi J. L. i P. L. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku.
J. L. wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 grudnia 2010 r., sygn. akt II OSK 1862/09, podnosząc, że niezgodność z prawem tego wyroku wynika z rażącego naruszenia norm prawa Unii Europejskiej - art. 6 ust. 1 i 2 Traktatu Unii Europejskiej, w zakresie prawa jednostki do wolności oraz rzetelnej i sprawnej administracji.
Zaskarżonym wyrokiem Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu skargi kasacyjnej M. w W. S.A., uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 września 2009 r., sygn. akt VII SA/WA 998/09 i oddalił skargę J. L. i P. L. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] kwietnia 2009 r., którą utrzymana została w mocy decyzja Prezydenta m. st. Warszawy z dnia [...] listopada 2008 r. zatwierdzająca projekt budowlany i udzielająca pozwolenia na budowę przepompowni ścieków wraz z infrastrukturą techniczną na wskazanych działkach przy ul. J. w W. W uzasadnieniu tego wyroku NSA nie podzielił stanowiska Sądu pierwszej instancji, że podstawą uchylenia decyzji w tej sprawie mogło być to, że pisma w toku postępowania administracyjnego były doręczane małżonkom J. L. i P. L. jako jedna przesyłka, a nie oddzielnie każdej z tych osób, albowiem nie dawało to podstaw do stwierdzenia, iż jeden z małżonków L. nie brał udziału w postępowaniu. Ponadto NSA stwierdził, iż nie ma podstaw do przyjęcia, iż wniosek o pozwolenie na budowę został złożony po upływie terminu ważności decyzji z dnia [...] maja 2006 r. o środowiskowych uwarunkowaniach dla tego przedsięwzięcia, która została dołączona do wniosku o wydanie pozwolenia na budowę, ponieważ ustawą z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz innych ustaw (Dz. U. Nr 88, poz. 587), termin do złożenia wniosku o pozwolenie na budowę, liczony od dnia, w którym decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach stała się ostateczna, został wydłużony z dwóch do czterech lat (art. 46 ust. 4b Prawo ochrony środowiska w nowym brzmieniu) i ma zastosowanie w tej sprawie. Oznacza to, że również z tego względu nie było podstaw do uchylenia decyzji. Skoro więc nie było podstaw do stwierdzenia, iż zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem prawa, NSA uchylił zaskarżony wyrok i rozpoznał skargę, którą oddalił na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej P.p.s.a.
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem zaskarżonego wyroku NSA, wniesionej na podstawie art. 285a § 3 P.p.s.a., skarżąca J. L. wskazała, iż wyrządzona szkoda, spowodowana przez wydanie tego wyroku, wynosi 1 884 000 zł, ponieważ nieruchomości o łącznym areale 1 480 m2, z powodu bezpośredniego sąsiedztwa z przepompownią ścieków i kolektorem kanalizacji miejskiej, straciły wartość i nie mogą być sprzedane według poprzedniej ich wartości 800 zł za 1m2. Naruszenie norm prawa Unii Europejskiej, skarżąca powiązała ze stanowiskiem wyrażonym w zaskarżonym wyroku, iż doręczenie pism w toku postępowania administracyjnego małżonkom L., jako jednej przesyłki adresowanej na obojga małżonków, nie dawało podstaw do stwierdzenia, iż jeden z małżonków nie brał udziału w postępowaniu i uchylenia decyzji z tego powodu. Zdaniem skarżącej konsekwencją tego stanowiska jest naruszenie przyjętych w art. 6 ust. 1 i 2 Traktatu o Unii Europejskiej zasad wolności, demokracji, poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności i rządów prawa. Naruszenie tych zasad wyraża się w tym, że skoro małżonkowie J. L. i P.L. są współwłaścicielami nieruchomości i każde z nich jest stroną postępowania administracyjnego, to wysyłanie pism jako jednej przesyłki adresowanej do obojga małżonków narusza godność jednostki, jej status prawny, a także równouprawnienie płci, gdyż uznaje orzeczenie doręczone małżonkowi mężczyźnie za doręczone także małżonkowi kobiecie. Ponadto zdaniem skarżącej doręczanie pism małżonkom, z których każdy jest stroną postępowania jest niezgodne z przepisami regulującymi świadczenie usług pocztowych.