Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Leszek Kiermaszek (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Tomasz Zbrojewski sędzia del. WSA Mirosław Gdesz po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi A. Ż. i R. Ż. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 września 2021 r. sygn. akt II OSK 1332/21 oddalającego skargę kasacyjną A. Ż., B. Ż. i R. Ż. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 10 marca 2021 r. sygn. akt II SA/Gd 831/20 w sprawie ze skargi A. Ż., B. Ż. i R. Ż. na decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia 7 kwietnia 2020 r. nr WI-III.7821.1.16.2019.EK w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej postanawia: 1. odrzucić skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku, 2. zwrócić A. Ż. i R. Ż. solidarnie ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego kwotę 200 (dwieście) zł uiszczoną tytułem wpisu od skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 10 marca
2021 r., sygn. akt II SA/Gd 831/20 oddalił skargę A. Ż., B. Ż. i R. Ż. na decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia 7 kwietnia 2020 r., nr WI-III.7821.1.16.2019.EK w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej.
A. Ż., B. Ż. i R. Ż. wnieśli skargę kasacyjną od tego orzeczenia, którą jednak Naczelny Sąd Administracyjny oddalił wyrokiem z dnia 14 września 2021 r., sygn. akt II OSK 1332/21.
A. Ż. i R. Ż. (dalej określani jako skarżący), reprezentowani przez pełnomocnika będącego adwokatem, na podstawie art. 285a w związku z art. 285e § 1 pkt 1 i art. 285f § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.-Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, ze zm., obecnie Dz. U. z 2022 r. poz. 329, ze zm., dalej powoływanej jako P.p.s.a.), wnieśli skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem powyższego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 września 2021 r. Skarga zawiera zarzuty procesowe i materialnoprawne.
Najpierw pełnomocnik zarzuciła naruszenie przepisów postępowania, ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r.- Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735, ze zm.), mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 6 wyrażającego zasadę praworządności, art. 7 przewidującego zasadę uwzględniania interesu społecznego i słusznego interesu stron, art. 8 ustanawiającego zasadę zaufania obywateli do organów władzy publicznej, nakładającą na organy administracji publicznej obowiązek praworządnego i sprawiedliwego prowadzenia postępowania i rozstrzygania sprawy, art. 10 gwarantującego stronom postępowania czynny w nim udział oraz art. 11 zobowiązującego organy do wyjaśniania stronom postępowania zasadności przesłanek, którymi się kierują.
Rozwijając zarzut pełnomocnik stwierdziła, że Naczelny Sąd Administracyjny całkowicie pominął słuszny interes skarżących poprzez:
- automatyczne przedłożenie interesu społecznego ponad indywidualnym interesem skarżących;
- brak dokonania oceny oraz wyjaśnienia zasadności przesłanek, którymi w niniejszej sprawie kierowały się organy obu instancji przy załatwieniu sprawy, w tym przede wszystkim zasadności i konieczności wywłaszczenia skarżących, zaniechania dokonania oceny niezbędności oraz celowości realizacji inwestycji drogowej pod kątem spełniania we wniosku inwestora przesłanek dopuszczalności wywłaszczenia;
- całkowite zaniechanie rozważenia alternatywnych rozwiązań dotyczących przebiegu inwestycji drogowej, z wyłączeniem działek skarżących lub ograniczenia prawa własności w mniejszym zakresie, mimo iż istniały ku temu przesłanki, a skarżący zgłaszali istnienie takich alternatywnych rozwiązań;
- brak dokonania oceny działania organów w niniejszym postępowaniu, tj. nieudzielania przez nich odpowiedzi na pytania kierowane przez skarżących w toku postępowania, nierozpoznania wniosku skarżących z dnia 7 września 2019 r.