Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Gabriela Jyż po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia H. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 12 listopada 2015 r. sygn. akt I SA/Gl 1021/15 w zakresie oddalenia wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi H. K. na postanowienie P. P. S.A. C. O. F. w K. z dnia [...] czerwca 2015 r., nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sad Administracyjny w G. postanowieniem z dnia 12 listopada 2015 r. odmówił H. K. przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie jej skargi na postanowienie P. P. S.A. C. O. F. w K. z dnia 29 czerwca 2015 r. w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym.
Sąd I instancji wskazał, że skarżąca formułując wniosek o zwolnienie jej od kosztów sądowych i ustanowienie dla niej adwokata podniosła, iż utrzymuje się z emerytury i nie stać jej na zaspokojenie podstawowych potrzeb jak przejazdy, wyjścia kulturalne, remont mieszkania zakup mebli czy sprzętów RTV. Jest osobą schorowaną mieszkająca z pełnoletnią uczącą się córką oraz matką. Prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe zaś wydatki, jakie w związku z tym ponosi (energia elektryczna, gaz, telefon, internet, obuwie i odzież, środki czystości, kosmetyki, leki i żywność) kształtują się w granicach 1.500 złotych.
Skarżąca wezwana została do uzupełnienia informacji zawartych we wniosku poprzez przedłożenie zaświadczenia w sprawie zameldowania, udokumentowanie jej dochodów i pozostałych osób zameldowanych (zamieszkałych) w jej gospodarstwie domowym, ewentualnego świadczenia z tytułu niepełnosprawności córki oraz nadesłanie zeznań podatkowych tych wszystkich osób i wyciągów oraz wykazów z posiadanych przez nie rachunków bankowych, obrazujących operacje dokonane w ich ramach w ciągu ostatnich trzech miesięcy.
W odpowiedzi skarżąca wyjaśniła, że nie przedłożyła zaświadczenia o zameldowaniu gdyż jego uzyskanie wiąże się z koniecznością uiszczenia opłaty, a w lokalu gdzie mieszka zameldowana jest tylko ona i jej córka. Matka skarżącej ma własne mieszkanie a jej zamieszkiwanie ze skarżąca podyktowane jest pomocą w bieżących czynnościach. Jej córka jako osoba niepełnosprawna pozostaje pod jej opieką. Skarżąca podkreśliła, że sama opłaca wszelkie wydatki ze swojego wyłącznego rachunku bankowego. Na tą okoliczność przesłała wyciągi za cztery ostatnie miesiące dokumentując swoje dodatkowe wynagrodzenie za sprawowanie funkcji ławnika w Sądzie Okręgowym. Przesłała również potwierdzenie wpłaty emerytury oraz kopię umowy pożyczki z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (pożyczka na cele mieszkaniowe w wysokości 7.000 zł), zaświadczenie organu podatkowe wskazujące na uzyskany przez skarżącą dochód brutto w wysokości 26.666,48 zł, kopię umowy sprzedaży z 2005 r. mocą której skarżąca nabyła współwłasność lokalu w którym zamieszkuje oraz kopię orzeczenia o lekkim stopniu niepełnosprawności córki.
Sąd I instancji przywołując treść art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), stwierdził, że skarżąca nie wykazała aby w stosunku do niej wystąpiła przesłanka warunkująca przyznanie prawa pomocy albowiem nie przedstawiał ona w sposób rzetelny i jednoznaczny wszelkich danych niezbędnych do dokonania oceny oraz nie udokumentowała podniesionych okoliczności wskazujących na zasadność wniosku. W ocenie Sąd skarżąca nie wykonała wezwania do uzupełnienia informacji pozostawiając tym samym bez odpowiedzi wszystkie postawione w nim pytania. Nie złożyła kopii zeznania podatkowego za ubiegły rok, które wymienia wszystkie uzyskiwane źródła dochodu w przeciwieństwie do przedłożonego zaświadczenia organu podatkowego. Nie przedstawiła wyciągu z posiadanego rachunku bankowego, argumentując ten fakt tym, iż wyciągi takie nie są jej doręczane przez bank. Nie rozwiała wątpliwości dotyczących umowy pożyczki z funduszu socjalnego, zawartej pomiędzy wnioskodawczynią, a Miejskim Ośrodkiem Pomocy Rodzinie w Sz., w której to umowie została ona określona jako osoba zatrudniona, a potrącenie rat następuje z przysługującego jej wynagrodzenia. Nie wykazała również dochodów osób wspólnie z nią zamieszkujących, przy czym nie wykazała podnoszonej odrębności ich gospodarowania.