Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Lidia Ciechomska - Florek po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia M. Sp. z o.o. w W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 września 2017 r. sygn. akt V SA/Wa 2477/16 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi M. Sp. z o.o. w W. na decyzję Ministra Rozwoju z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie określenia przypadającej do zwrotu kwoty dofinansowania z budżetu Unii Europejskiej postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 29 września 2017 r., sygn. akt V Sa/Wa 2477/16 na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) odmówił M. Sp. z o.o. w W. (skarżąca) przywrócenia terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi.
Powołując się na treść art. 86 § 1 oraz art. 87 § 1 i 2 p.p.s.a. Sąd pierwszej instancji wyjaśnił, że podniesione przez skarżącą okoliczności nie uprawdopodabniają braku jej winy w uchybieniu terminu do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi. Skarżąca podała, że przyczyną uchybienia terminu była niemożność odebrania kierowanego wezwania do uzupełnienia braków formalnych skargi z uwagi na pobyt prezesa zarządu za granicą. Pełnomocnik skarżącej był również nieobecny, ponieważ przebywał wówczas poza Warszawą.
W ocenie Sądu pierwszej instancji powyższe okoliczności nie świadczą o braku winy skarżącej w uchybieniu terminu. Wadliwe prowadzenie korespondencji nie może stanowić o przywróceniu terminu do wniesienia skargi. Sąd pierwszej instancji podkreślił nadto, że dbający o własne interesy skarżący, winien liczyć się z możliwością wystąpienia normalnych zdarzeń procesowych, takich jak np. doręczenie korespondencji sądowej. Tym samym skarżąca powinna podjąć czynności gwarantujące właściwe prowadzenie sprawy. W ocenie Sądu pierwszej instancji nieobecność pełnomocnika podczas próby doręczenia również nie stanowiła okoliczności wskazującej na brak winy w uchybieniu terminu ponieważ samodzielnie dokonała jego wyboru, w związku z czym ponosi konsekwencje podjętego wyboru.
W zażaleniu na powyższe postanowienie M. Sp. z o.o. w W. wniosła o jego zmianę i przywrócenie terminu do złożenia wniosku bądź ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia. Uzasadniając wniesione zażalenie skarżąca podniosła, że ważnym aspektem oraz uzasadnieniem wyjazdu urlopowego za granicę była konieczność dbałości o higienę życia osobistego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw.
Przede wszystkim zauważyć należy, iż przedmiotem niniejszego postępowania zażaleniowego nie jest postanowienie w przedmiocie przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi lecz postanowienie w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
Problematyka przywrócenia terminu do dokonania czynności procesowej została uregulowana przez ustawodawcę w przepisach art. 86 - 89 p.p.s.a