Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Krystyna Anna Stec po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia B. Spółki z o.o. w W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 13 października 2014 r. sygn. akt VI SA/Wa 1861/13 w zakresie odmowy przyznania prawa pomocy w zakresie częściowego zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi B. Spółki z o.o. w W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 13 października 2014 r. (sygn. akt VI SA/Wa 1861/13) Wojewódzki Sąd Administracyjny w W., działając na podstawie art. 246 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.), odmówił B. Spółce z o.o. z siedzibą w W. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowego zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi tej spółki na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] kwietnia 2013 r. w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym.
Sąd pierwszej instancji wskazał, że skarżąca we wniosku o przyznanie prawa pomocy powołała się na trudną sytuację finansową, spowodowaną brakiem środków finansowych. Jako podstawę faktyczną swego rozstrzygnięcia Sąd przyjął ustalenia, że spółka nie posiada żadnych środków trwałych, wysokość jej kapitału zakładowego wynosi 5000 zł, a z przedłożonego rachunku zysków i strat skarżącej za rok 2013 wynika, że osiągnęła przychód netto ze sprzedaży w wysokości 647.900,97 zł. Koszty działalności operacyjnej zamknęły się natomiast w kwocie 941.372,86 zł. Uwzględniając pozostałe przychody i koszty operacyjne strata netto spółki za rok 2013 wyniosła 292.260,29 zł. Natomiast rachunek zysków i strat skarżącej spółki sporządzony na dzień 31 marca 2014 r. wskazuje, że osiągnęła ona w pierwszym kwartale bieżącego roku przychód netto ze sprzedaży w wysokości 158 356 złotych. Koszty działalności operacyjnej zamknęły się natomiast w kwocie 273 604 złotych. Skarżąca przedstawiła również wyciągi z rachunku bankowego za okres od 31 marca 2014 r. do dnia 30 czerwca 2014 r.
Z przedstawionych powyżej okoliczności oraz danych za 2012 r. Sąd I instancji wywiódł, że skarżąca, mimo odnotowywanej straty z prowadzonej działalności gospodarczej, ewidentnie zwiększyła jej skalę. Sąd podkreślił, że sama strata z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej nie oznacza automatycznie konieczności zwolnienia strony z kosztów sądowych, gdyż nie musi oznaczać utraty płynności finansowej przez przedsiębiorcę. Strata powstaje bowiem wskutek nadwyżki kosztów uzyskania nad przychodem, a to skutkuje jedynie brakiem dochodu do opodatkowania i nie stanowi automatycznie o braku środków finansowych. Spółka nie utraciła płynności finansowej, skoro zwiększyła przychód o kwotę 416 tysięcy złotych. O możliwościach płatniczych spółki świadczy regularne pokrywanie wydatków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej zarówno o charakterze cywilnoprawnym (np. zapłata na rzecz O. Sp. z o. o. kwoty 2.000 zł w dniu 27 maja 2014 r. oraz kolejnej kwoty 4 000 zł w dniu 23 czerwca 2014 r., czy też na rzecz P4 Sp. z o. o. w dniu 25 kwietnia 2014 r. w kwocie 572 zł), jak i publicznoprawnym (regularne wpłaty na rzecz urzędów skarbowych i Zakładu Ubezpieczeń Społecznych). Analiza transakcji dokonywanych na rachunku bankowym skarżącej wskazuje, że regularnych i znacznych wpłat na ten rachunek (kwoty do 10000 zł) dokonuje l. N. - Prezes Zarządu skarżącej spółki. Zarazem z przedstawionych wyciągów z rachunku bankowego wynika, że przeważające operacje na rachunku polegały na dokonywaniu przelewów na rzecz komorników sądowych, urzędu skarbowego i ZUS a także agencji ochrony. Wyciągi nie dokumentują więc żadnych kwot uzyskiwanych z tytułu prowadzonej działalności, podczas, gdy kwoty te złożyły się na wykazaną w rachunku zysków i strat wysokość przychodu przekraczającego w 2013 roku siedemset tysięcy. Brak udokumentowania na rachunku bankowym wpłat potwierdzających prowadzoną działalność gospodarczą czyni w ocenie WSA niewyjaśnionym faktyczny stan środków pieniężnych posiadanych przez spółkę. Taki dysonans pomiędzy zapisami opisującymi transakcje dokonywane na rachunku bankowym a skalą przychodu sugerowałoby, że wszelkie przychody spółki pochodzące ze sprzedaży towarów i usług wpłacane są na konto Prezesa Spółki lub przekazywane są mu przez pracowników spółki w formie gotówkowej. Ewentualnie może także sugerować, że spółka posiada również inne (nieujawnione Sądowi) rachunki bankowe. W każdym razie świadczy o niespójności między składanymi oświadczeniami o sytuacji majątkowej strony a dokumentami źródłowymi, które tę sytuację mają potwierdzać.