Zażalenie na postanowienie WSA w W. w sprawie ze skargi na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Krystyna Anna Stec po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia B. Spółki z o.o. w W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 13 października 2014 r. sygn. akt VI SA/Wa 1274/13 w zakresie odmowy przyznania prawa pomocy w zakresie częściowego zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi B. Spółki z o.o. w W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym postanawia: oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Transportu Drogowego
Uzasadnienie strona 1/3

Postanowieniem z dnia 13 października 2014 r. (sygn. akt VI SA/Wa 1274/13) Wojewódzki Sąd Administracyjny w W., działając na podstawie art. 246 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.), odmówił B. Spółce z o.o. z siedzibą w W. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowego zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi tej spółki na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2013 r. w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym.

Sąd pierwszej instancji wskazał, że skarżąca we wniosku o przyznanie prawa pomocy powołała się na trudną sytuację finansową, spowodowaną brakiem środków finansowych. Jako podstawę faktyczną swego rozstrzygnięcia Sąd przyjął ustalenia, że spółka nie posiada żadnych środków trwałych, wysokość jej kapitału zakładowego wynosi 5000 zł, a z przedłożonego rachunku zysków i strat skarżącej spółki za rok 2013 wynika, że osiągnęła przychód netto ze sprzedaży w wysokości 647.900,97 zł. Koszty działalności operacyjnej zamknęły się natomiast w kwocie 941.372,86 zł. Uwzględniając pozostałe przychody i koszty operacyjne strata netto skarżącej za rok 2013 wyniosła 292.260,29 zł. Natomiast rachunek zysków i strat spółki sporządzony na dzień 31 marca 2014 r. wskazuje, że osiągnęła ona w pierwszym kwartale bieżącego roku przychód netto ze sprzedaży w wysokości 158.356 zł. Koszty działalności operacyjnej zamknęły się natomiast w kwocie 273.604 zł. Skarżąca przedstawiła również wyciągi z rachunku bankowego za okres od dnia 31 stycznia 2014 r. do dnia 30 kwietnia 2014 r.

Z przedstawionych powyżej okoliczności oraz danych za 2012 r. Sąd I instancji wywiódł, że skarżąca, mimo odnotowywanej straty z prowadzonej działalności gospodarczej, ewidentnie zwiększyła jej skalę. Sąd podkreślił, że sama strata z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej nie oznacza automatycznie konieczności zwolnienia strony z kosztów sądowych, gdyż nie musi oznaczać utraty płynności finansowej przez przedsiębiorcę. Strata powstaje bowiem wskutek nadwyżki kosztów uzyskania nad przychodem, a to skutkuje jedynie brakiem dochodu do opodatkowania i nie stanowi automatycznie o braku środków finansowych. Spółka nie utraciła płynności finansowej, skoro zwiększyła przychód o kwotę 416 tysięcy złotych. O możliwościach płatniczych spółki świadczy regularne pokrywanie wydatków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej zarówno o charakterze cywilnoprawnym (np. zapłata na rzecz O. Sp. z o. o. kwoty 2.000 zł w dniu 6 lutego 2014 r. oraz 2 000 zł w dniu 29 marca 2014 r., czy też na rzecz P4 Sp. z o. o. w dniu 29 marca 2014 r. w kwocie 1030 zł), jak i publicznoprawnym (regularne wpłaty na rzecz urzędów skarbowych i Zakładu Ubezpieczeń Społecznych).

Ponadto analiza transakcji dokonywanych na rachunku bankowym skarżącej spółki wskazuje, że jedynych lecz regularnych wpłat na ten rachunek dokonuje I. N., zajmujący stanowisko Prezesa Zarządu skarżącej spółki. I tak w lutym 2014 r. dokonał trzykrotnie wpłat na łączną kwotę 13.500 zł, w marcu 2014 r. dokonana przez niego wpłata sięgnęła kwoty 12.900 zł (dwie wpłaty) a w kwietniu 2014 r. trzykrotnie przelane środki wyniosły łącznie 19.300 zł. Zarazem z przedstawionych wyciągów z rachunku bankowego wynika, że przeważające operacje na rachunku polegały na dokonywaniu przelewów na rzecz komorników sądowych, urzędu skarbowego i ZUS a także agencji ochrony. Wyciągi nie dokumentują więc żadnych kwot uzyskiwanych z tytułu prowadzonej działalności, podczas gdy kwoty te złożyły się na wykazaną w rachunku zysków i strat wysokość przychodu. W konsekwencji brak udokumentowania na rachunku bankowym wpłat potwierdzających prowadzoną działalność gospodarczą, co zdaniem Sądu I instancji, czyni niewyjaśnionym faktyczny stan środków pieniężnych posiadanych przez spółkę.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Transportu Drogowego