Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej nr [...] w przedmiocie wycofania z obrotu paliwa niespełniającego norm jakościowych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jan Bała po rozpoznaniu w dniu 6 września 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia [...]Spółki z o.o. z siedzibą w Ostrołęce na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2005 r. sygn. akt 6 IV SA 3838/03 odrzucające skargę kasacyjną w sprawie ze skargi [...] sp. j. z siedzibą w Ostrołęce na decyzję Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej z dnia 2 września 2003 r. nr [...] w przedmiocie wycofania z obrotu paliwa niespełniającego norm jakościowych postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie U Z A S A D N I E N I E Zaskarżonym postanowieniem z dnia 21 lutego 2005 r., sygn. akt 6 IV SA 3838/03, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił wniesioną w terminie ale nienależycie opłaconą skargę kasacyjną [...]Spółki z o.o. z siedzibą w Ostrołęce. Sąd I instancji powołał się na przepis art. 219 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) (dalej: p.p.s.a.) zgodnie z którym, opłatę sądową należy uiścić przy wniesieniu do sądu pisma podlegającego opłacie. Zdaniem Sądu I instancji skarżący winien był opłacić wpis stały zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 27 w związku z § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z dnia 24 grudnia 2003 r., Nr 221, poz. 2193). Sąd wskazał również na przepis art. 221 p.p.s.a., który stanowi że pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej. Pełnomocnik skarżącej, w wyniku omyłki pracownika sekretariatu Wydziału VI Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, został błędnie pouczony, iż na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną przysługuje skarga kasacyjna. Pełnomocnik, działając oparciu o błędne pouczenie, pismem z dnia 4 kwietnia 2005 r. oznaczonym jako "skarga kasacyjna" zaskarżył postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2005 r. Postanowieniem z dnia 6 maja 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił zażalenie i zwrócił skarżącej 100 zł tytułem uiszczonego wpisu sądowego. Sąd I instancji wskazał, iż fakt błędnego pouczenia profesjonalnego pełnomocnika skarżącej o przysługującym mu środku zaskarżenia nie może mieć wpływu na skuteczność wniesionego przez niego zgodnie z pouczeniem nieprawidłowego środka prawnego. Skarżąca reprezentowana przez radcę prawnego wniosła wniosek o przywrócenie terminu, w którym podniosła, iż pomyłka co do określenia rodzaju środka zaskarżenia przysługującego stronie oraz co do terminu do jego wniesienia wynikła na skutek działania w zaufaniu do Sądu. Spółka wskazała, że zastosowała się do otrzymanego pouczenia, pozostając w przeświadczeniu, iż jest ono właściwe, gdyż w przypadku reprezentowania jej przez zawodowego pełnomocnika w ogóle nie powinno go być. Do tego wniosku skarżąca dołączyła zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2005 r. w którym wniosła o jego uchylenie oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania lub orzeczenie co do istoty sprawy. Skarżąca zaskarżonemu orzeczeniu zarzuciła naruszenie prawa materialnego, a w szczególności: − art. 221 p.p.s.a. poprzez przyjęcie, że wniesioną skargę kasacyjną należało odrzucić jako nienależycie opłaconą; − § 2 ust. 2 pkt 27 rozporządzenia, poprzez przyjęcie, że wpis stały wynosi w niniejszej sprawie połowę wpisu od skargi tj. 250 zł, gdyż skarga dotyczy koncesji, zezwoleń lub pozwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie nie wymienionym w § 2 ust. 2 pkt 1-26 rozporządzenia; − § 2 ust. 6 rozporządzenia, poprzez przyjęcie, że nie będzie on miał zastosowania w sprawie. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 8 czerwca 2005 r. przywrócił termin do wniesienia zażalenia na postanowienie tego Sądu z dnia 21 lutego 2005 r. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje : Zażalenie zostało wniesione w trybie art. 194 § 1 pkt 7 p.p.s.a., z którego wynika, że zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia, których przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej. Naczelny Sąd Administracyjny orzeka na podstawie akt sprawy, w których brak jest dokumentu potwierdzającego uiszczenie przez skarżącą wpisu z tytułu wniesienia skargi kasacyjnej. Na karcie 75 znajduje się notatka urzędowa, z której wynika, iż w okresie od 6 grudnia 2004 r. do 5 stycznia 2005 r. w rejestrze opłat sądowych WSA nie odnotowano wpisu od skargi kasacyjnej. W zaskarżonym postanowieniu Sąd I instancji wyraził pogląd, że skarżący obowiązany był uiścić wpis stały na podstawie § 2 ust 1 pkt 27 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193). W § 2 ust 1 tegoż rozporządzenia brak jest powołanego przez Sąd pkt 27 i dlatego należy przyjąć, iż prawdopodobnie Sąd miał na uwadze § 2 ust 2 pkt 27 omawianego rozporządzenia. Zgodnie z tym ostatnim przepisem wpis stały wynosi 500 zł w sprawach skarg dotyczących koncesji, zezwoleń lub pozwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie nie wymienionych w pkt 1-26. Sąd nie podał przy tym żadnych argumentów pozwalających na przyjęcie, iż skarga w przedmiotowej sprawie dotyczyła koncesji, zezwolenia lub pozwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej. Z treści skargi wynika natomiast, iż dotyczyła ona decyzji Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej w przedmiocie jednorazowego wycofania z obrotu paliwa niespełniającego norm jakościowych. Kwestia jednorazowego wycofanie paliwa dotyczy wprawdzie prowadzenia działalności gospodarczej lecz nie dotyczy koncesji, zezwolenia lub pozwolenia o jakich mowa w § 2 ust. 2 pkt 27 omawianego rozporządzenia. Główny Inspektor Inspekcji Handlowej nie jest też organem koncesyjnym, a tylko taki organ byłby uprawniony do ewentualnego wydania w tej sprawie decyzji w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż paliwa. Z treści skargi nie wynika również aby dotyczyła ona spraw wymienionych w § 2 ust 1 omawianego rozporządzenia, w których pobiera się wpis stały i dlatego w toku ponownego rozpoznania sprawy rzeczą Sądu I instancji będzie ustalenie, czy strona skarżąca powinna uiścić wpis stały o jakim mowa w § 2 ust 6, czy też wpis stosunkowy o jakim mowa w § 1 cytowanego rozporządzenia. Z przytoczonych powodów Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji na mocy art. 185 § 1 w związku z art. 197 § 1 i 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. KM

Inne orzeczenia o symbolu:
6239 Inne o symbolu podstawowym 623
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Inspekcji Handlowej
Uzasadnienie strona 1/2

P O S T A N O W I E N I E

Dnia 6 września 2005 r.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie:

Sędzia NSA Jan Bała po rozpoznaniu w dniu 6 września 2005 r.

na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia [...] Spółki z o.o. z siedzibą w Ostrołęce na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2005 r. sygn. akt 6 IV SA 3838/03 odrzucające skargę kasacyjną w sprawie ze skargi [...] sp. j. z siedzibą w Ostrołęce na decyzję Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej z dnia 2 września 2003 r. nr [...] w przedmiocie wycofania z obrotu paliwa niespełniającego norm jakościowych postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie

U Z A S A D N I E N I E

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 21 lutego 2005 r., sygn. akt 6 IV SA 3838/03, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił wniesioną w terminie ale nienależycie opłaconą skargę kasacyjną [...] Spółki z o.o. z siedzibą w Ostrołęce. Sąd I instancji powołał się na przepis art. 219 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) (dalej: p.p.s.a.) zgodnie z którym, opłatę sądową należy uiścić przy wniesieniu do sądu pisma podlegającego opłacie. Zdaniem Sądu I instancji skarżący winien był opłacić wpis stały zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 27 w związku z § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi

(Dz. U. z dnia 24 grudnia 2003 r., Nr 221, poz. 2193). Sąd wskazał również na przepis art. 221 p.p.s.a., który stanowi że pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej.

Pełnomocnik skarżącej, w wyniku omyłki pracownika sekretariatu Wydziału VI Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, został błędnie pouczony, iż na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną przysługuje skarga kasacyjna. Pełnomocnik, działając oparciu o błędne pouczenie, pismem z dnia 4 kwietnia 2005 r. oznaczonym jako "skarga kasacyjna" zaskarżył postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2005 r.

Postanowieniem z dnia 6 maja 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił zażalenie i zwrócił skarżącej 100 zł tytułem uiszczonego wpisu sądowego. Sąd I instancji wskazał, iż fakt błędnego pouczenia profesjonalnego pełnomocnika skarżącej o przysługującym mu środku zaskarżenia nie może mieć wpływu na skuteczność wniesionego przez niego zgodnie z pouczeniem nieprawidłowego środka prawnego.

Skarżąca reprezentowana przez radcę prawnego wniosła wniosek o przywrócenie terminu, w którym podniosła, iż pomyłka co do określenia rodzaju środka zaskarżenia przysługującego stronie oraz co do terminu do jego wniesienia wynikła na skutek działania w zaufaniu do Sądu. Spółka wskazała, że zastosowała się do otrzymanego pouczenia, pozostając w przeświadczeniu, iż jest ono właściwe, gdyż w przypadku reprezentowania jej przez zawodowego pełnomocnika w ogóle nie powinno go być. Do tego wniosku skarżąca dołączyła zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2005 r. w którym wniosła o jego uchylenie oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania lub orzeczenie co do istoty sprawy. Skarżąca zaskarżonemu orzeczeniu zarzuciła naruszenie prawa materialnego, a w szczególności:

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6239 Inne o symbolu podstawowym 623
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Inspekcji Handlowej