Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Krystyna Anna Stec po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia B. Spółki z o.o. w W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 26 września 2014 r. sygn. akt VI SA/Wa 1520/13 w zakresie odmowy przyznania prawa pomocy w zakresie częściowego zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi B. Spółki z o.o. w W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 26 września 2014 r. (sygn. akt VI SA/Wa 1520/13) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 246 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; zwanej dalej "p.p.s.a."), odmówił B. P. Spółce z o.o. z siedzibą w W. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowego zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi tej spółki na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] marca 2013 r. w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym.
Sąd pierwszej instancji wskazał, że skarżąca we wniosku o przyznanie prawa pomocy powołała się na trudną sytuację finansową, spowodowaną brakiem środków finansowych. Spółka podała, że: 1) nie posiada żadnych środków trwałych, 2) wysokość jej kapitału zakładowego wynosi 5000 zł, 3) w 2012 r. poniosła stratę w wysokości 206 720,83 zł przy przychodzie w wysokości 310 354,30 zł. Ponadto w sprawozdaniu z działalności skarżącej spółki za 2012 r. wskazano, iż na przestrzeni poszczególnych miesięcy systematycznie rosła sprzedaż usług ochrony na rzecz osób fizycznych. Sąd na podstawie dokumentów i oświadczeń złożonych w sprawie o sygn. akt VI SA/Wa 1196/13 ustalił również, że skarżąca rozpoczęła działalność gospodarczą w marcu 2012 r., zatrudniła 265 osób, osiągnęła przychód netto ze sprzedaży usług ochrony w wysokości 287 682,75 zł, a odnotowana strata finansowa netto w wysokości 224 462,53 zł była związana z zakupem 273 sztuk kas fiskalnych (niezbędnych ze względu na rodzaj prowadzonej przez skarżącą działalności gospodarczej).
Sąd pierwszej instancji stwierdził znaczny wzrost przychodów netto skarżącej ze sprzedaży w stosunku do roku 2012. 2012 rok spółka zamknęła przychodem netto na poziomie 287.682,75 złotych a rok 2013 - 647.900,97 złotych. Zarazem nastąpił wzrost kosztów działalności operacyjnej z kwoty 535 590, 69 złotych w 2012 roku do kwoty 941 372,86 złotych. Wzrost ten w odniesieniu do poszczególnych kategorii dotyczył też wypłacanych przez spółkę wynagrodzeń, które wzrosły od 244 tysięcy do ponad 422 tysięcy złotych. Sąd zwrócił uwagę, że także zużycie materiałów zwiększyło się z kwoty 111 tysięcy do kwoty 185 tysięcy złotych. Znacznie powiększyła się także wartość kosztów usług obcych z kwoty 123 tysięcy do 249 tysięcy złotych. Również w roku bieżącym przychód skarżącej w pierwszym kwartale przekroczył 150 tysięcy złotych a na wynagrodzenia przeznaczyła ponad 112 tysięcy złotych.
Przedstawione przez spółkę dane wskazują, zdaniem WSA, na ewidentne zwiększanie skali działalności przy jednoczesnym generowaniu strat. Oprócz ogólnego znacznego wzrostu przychodu, świadczy o tym w ocenie Sądu pierwszej instancji podniesienie poziomu wydatków na wynagrodzenia i zużycie materiałów i energii. Również strata z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej nie oznacza automatycznie konieczności zwolnienia strony z kosztów sądowych.