Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Janusz Zajda po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia J. J. na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 marca 2008 r.; sygn. akt II GZ 71/07 w zakresie odrzucenia zażalenia w sprawie ze skargi J. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] października 2005 r.; nr [...] w przedmiocie odmowy dokonania wpisu do ewidencji działalności gospodarczej postanawia: odrzucić zażalenie.
Postanowieniem z 12 marca 2008 r. Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił zażalenie J. J. na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 listopada 2007 r. w zakresie odrzucenia zażalenia w sprawie ze skargi J. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z 14 października 2005 r. w przedmiocie odmowy dokonania wpisu do ewidencji działalności gospodarczej.
Skarżący złożył zażalenie na postanowienie z 12 marca 2008 r., w którym wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia jako wydanego niezgodnie z obowiązującym prawem krajowym i wspólnotowym oraz naruszającego rażąco podstawowe Prawa Człowieka.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Powyższe zażalenie podlega odrzuceniu jako niedopuszczalne.
Zgodnie z art. 168 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej p.p.s.a.), orzeczenie sądu staje się prawomocne, jeżeli nie przysługuje co do niego środek odwoławczy. Należy w tym miejscu stwierdzić, że orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z chwilą ich wydania stają się prawomocne i ostateczne i jako takie nie podlegają zaskarżeniu. W myśl bowiem przepisów działu IV rozdziału 1 i 2 p.p.s.a. środki odwoławcze przysługują jedynie od orzeczeń wydanych przez wojewódzkie sądy administracyjne.
W niniejszej sprawie skarżący wniósł, skierowane do Sądu Najwyższego za pośrednictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego, zażalenie oraz kasację od postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Mając na uwadze powyższe, wskazany środek zaskarżenia należało uznać za niedopuszczalny.
Z tej przyczyny Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 178 w związku z art. 193 i art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.